Asset 14

Django Unchained

Net als in zijn vorige film Inglourious Basterds, geeft Quentin Tarantino in Django Unchained zijn eigen luchtige draai aan een loodzwaar thema. De vraag blijft daarbij: hoe leuk is slavernij eigenlijk? Redacteuren Kasper, Rob, en Emma worden het niet helemaal eens.

Kasper: Jammer dat ik gisteren niet met jullie mee kon koffie drinken. Het is niet bepaald een fijne overgang: van Tarantino’s meeslepende filmwereld direct de orgelmuziek van de Kalverstraat instappen voor een door mijn fysio voorgeschreven dynaband bij de Perry Sport.

Rob: Het was sowieso een ochtend van heftige overgangen. Vanuit mijn bed vrijwel direct de slavernij van de negentiende eeuw in. Ik vroeg me van tevoren al af of ik dat wel aan zou kunnen.

Emma: En ging het? Want ik vond het eigenlijk moeilijk te doen. Ik heb heel veel stukken door mijn vingers naar het scherm gekeken.

Kasper: Dat je dat had bij het geweld tegen de slaven kan ik me goed voorstellen. Maar het geweld tegen de slechteriken was toch juist op z’n Tarantino’s: cartoonesk, over the top en daarmee ontladend. Of ervoer jij beide vormen als even lastig om aan te zien?

Emma: Nee ik keek moeiteloos toe hoe Django als een wraakengel twintig gasten kapot schoot.

Kasper: Die wraakacties leken wederom de opzet van deze film. Vergelijkbaar met zijn vorige, Inglourious Basterds, waar hij WOII ‘herscheef’ door Joden wraak te laten nemen op een wijze die je absurd kan noemen, maar die geheel klopt in de wetten van de filmwereld. Het heeft een louterend effect.

Rob: Ik werd daar, net als bij Inglourious Basterds, eigenlijk een beetje droevig van. Het voelt als een kinderlijke oplossing voor nare dingen die gebeurd zijn. En dan kan je wel doen van: “Haha, ik schiet Hitler en de slavenhandelaren neer met een machinegeweer”, maar eigenlijk zijn al die Joden natuurlijk gewoon afgeslacht en de slaven afgebeuld. Niks zoete wraak. Doffe ellende.

Emma: Ja precies! Het zijn beide voorbeelden van onbespreekbaar kwaad. Blijf met je grappige tengels van zoiets af, denk ik dan. Hard//hoofd-lieveling Charlie Brooker noemt de film "a preposterous cartoon romp through the laugh-a-minute world of slavery". Hij geeft vervolgens wel toe dat hij er om moest lachen als een "hallucinating pig".

Kasper: Ik heb er veel minder moeite mee dan jullie. Ik ben Tarantino er in zekere zin zelfs dankbaar voor. De emoties die wij mensen voelen, ons gevoel voor goed en kwaad, komt in zekere zin beter tot z’n recht in kunst dan in realiteit. Dat gaat terug tot de tragedies van de klassieke oudheid waar ook het grote publiek op afkwam om ‘catharsis’ te bereiken.

Rob: En dan krijg je in dit geval een lijdensweg plus wraak en een happy end.

Kasper: Het lijkt oppervlakkig, maar indien goed uitgevoerd werkt het altijd. Wij moeten het deel van onszelf niet ontkennen dat hier voldoening uit haalt. Bovendien komt er natuurlijk veel meer bij kijken, het is niet alsof Tarantino zo’n film uitsluitend maakt om dit effect te bereiken. Deze film was mooi romantisch, ongelooflijk grappig en esthetisch zat het weer piekfijn in elkaar, echt een lust voor het oog. Een grootse ode aan de spaghettiwestern, met zo nu en dan wat postmoderne gekkigheden die kenmerkend voor hem blijven.

Rob: Denken jullie dat ik een goeie slaaf zou zijn? Een huisslaaf om precies te zijn?

Kasper: Een witte huisslaaf? Eerder een huis-laaf. Oh, da’s misschien beetje flauw.

Emma: Ach flikker op Rob. Jij hebt vette autoriteitsproblemen, doorgaans.

Rob: Het doel van de onderneming waar ik voor werk en diens plek in de maatschappij gaan mij gewoon nauw aan het hart. Ook als slaaf. Candyland bijvoorbeeld, het bedrijf van de bad guy in de film, is een slecht bedrijf. Daar zou ik als slaaf zeker problemen mee hebben. Maar Triodos bank, een bank die geeft om de planeet, zou ik volgens mij prima trekken.

Emma: Haha, een bank die geeft om de planeet, maar wel slaven in dienst heeft.

Rob: Na het zien van deze film lijkt me dat in 1850 niet eens een ondenkbaar scenario. Ik vond het zelf opvallend hoe Tarantino je soms scènes voorschotelde waar je een beetje een ‘niks aan de hand gevoel’ bij had, waarna hij je vervolgens, door in te zoomen op iets wat zich al de hele tijd op de achtergrond afspeelt, liet beseffen dat er vreselijke dingen aan het gebeuren waren. Dat vond ik een mooie manier om te laten zien hoe zoiets absurds als slavernij verweven kan zijn in het alledaagse leven, op een sneaky manier.

Emma: Dat was heel sterk en te gek in die mandingo fight-scène. Je ziet, denk je, vanuit je ooghoek twee slaven gemoedelijk stoeien voor het haardvuur. Zoals broertjes dat doen. Totdat je beseft dat ze elkaar tot de dood moeten bevechten en dat je dat drie minuten lang niet doorhad.

Kasper: Precies, en dat vind ik nou zo sterk van de latere Tarantino, hoe hij het pijnlijk realistische met het louterend-cartooneske verweeft. Dat kan alleen in film en daarom ben ik blij dat hij dat doet.

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen