Asset 14

American Honey

Filmtrialoog: American Honey

American Honey is een moderne roadtripfilm en een verhaal over de schaduwkant van de American dream. Onze redacteurs reisden drie uur lang mee door het vervallen Amerika van Star en Jake.

Simone: Goed, de Amerikaanse honingboefjes.

Jozien: Ik wil weg. Nu. Wie gaat er mee in een busje rijden, ver weg van hier?

Simone: Ik ik ik!

Sarah: Een soort ansichtkaart van Amerika vond ik het.

Simone: Ja, maar geen gelikte, dat was fijn.

Sarah: Wel compleet met Christenen en cowboys met witte hoeden en bruine beren en stars en stripes-bikini's. Even kort een samenvatting? Voor wie dit leest en 'm niet gezien heeft.

Simone: De film opent met Star, de hoofdpersoon, die over datum, rauw kippenvlees uit een vuilnisbak opvist en aan een groezelig kindje geeft dat zich 'Spider-man of the dumpsters' noemt. De man des huizes (onduidelijk of het vader, oom of gewoon een smeerkees is) zit aan haar, en dan gaat ze er vandoor met een groepje misfits in een busje.

Jozien: Ik zat echt bij mezelf te zoeken wat maakt dat ik haar toch zo graag wilde zijn.

Sarah: Zij heeft als actrice iets heel aanstekelijks, dat hielp voor mij wel. Ze straalt een soort vrijheid uit.

Simone: Ja - vrij, knap en achttien, de magische leeftijd, waarop ineens van alles kan en spannend is en je genoeg energie hebt om de hele dag te drinken.

Sarah: Jezus, al die drank.

Jozien: Hij duurt bijna drie uur. Vonden jullie dat storend?

Sarah: Ergens wel fijn dat er zo de tijd werd genomen voor dingen. Maar ik miste een spanningsboog. De film rechtvaardigde de lengte niet echt, het had ook een half uur korter gekund.

Jozien: Ik dacht eerst ook dat ik het te lang vond, maar toen dacht ik: wat zou er dan uit moeten? En toen wilde ik niks missen.

Simone: Het laatste half uur was een beetje los zand, maar ik kon het ook wel waarderen dat ze gewoon de tijd namen waar ze zin in hadden. Ingekort was het ook snel gelikt geworden.

Sarah: De soundtrack vond ik heel fijn. Rae Sremmurd heel hard in de auto meezingen.

Simone: De soundtrack was te gek, echte roadtripmuziek.

Jozien: The Raveonettes vond ik vet. Maar vraagje: is hij nou verliefd op haar of niet? Ik twijfelde.

Sarah: Ja, toch?

Simone: Ja. Voor zover hij kan. En voor zover hij niet verliefd is op het idee dat zij verliefd is op hem.

Sarah: Maar voor mij deed het er niet echt toe, het voelde niet als een blijvende liefde. Meer als een verliefdheid die je hebt als je achttien bent en die magisch is en intens.

Simone: Ik heb nog niet eerder zulke realistische seks gezien in een Hollywoodfilm denk ik. Veel schaamhaar. Piemels, billen.

Sarah: Wilde ik ook zeggen. De seksscènes waren heel goed. Gewoon geil maar ook ongemakkelijk en met insecten die in de weg zitten en alles. Mooi en echt.

Jozien: Ja dat vond ik ook, niet ordinair en niet nep.

Sarah: Ja wat was dat met die insecten? Leek heel betekenisvol de hele tijd. Ook die wesp die ze uit het zwembad vist bij de cowboys.

Jozien: Sowieso dieren. Die koeien en die beer. Wow, ik zie dit nu pas.

Sarah:  Ze redt ook steeds diertjes. Om haar puurheid te laten zien?

Sarah: Het acteerwerk was ook goed. Sasha Lane was heel fijn om naar te kijken, maar ik vond de actrice die Krystal speelt vooral heel goed. De kleindochter van Elvis Presley blijkbaar!

Simone: Kleindochter van Elvis? Gaaf. Maar wat vonden jullie van haar? En haar karakter?

Jozien: Eng.

Sarah: Ik vond het lastig de personages te interpreteren omdat er geen achtergrondinformatie wordt gegeven. Maar Krystal vond ik enorm intrigerend. Ze is echt een karikatuur met haar stars and stripes-bikini en haar selftan lotion en accent, en toch kwam ze niet als een plat karakter over. Ze is een enorme bitch maar op een vreemde manier had ik ook sympathie voor haar.

Sarah: En het personage van Shia LaBeouf, Jake?

Jozien: Haha, ik wist niet wat me overkwam. Met z’n rattenstaartje.

Sarah: Dat is jouw droomman?

Jozien: Blijkbaar! Dat staartje mag er wel af. Maar ze moesten allemaal iets viezigs hebben.

Simone: Zijn personage was behoorlijk verrot. Beetje gewelddadig, een valse hond, dat krijg je er niet meer uit.

Sarah: Geen moreel kompas in ieder geval. Ik vond dat er in de eerste scènes wel een beetje dik bovenop liggen trouwens. Beetje moralistisch. Gelukkig verdween dat later naar de achtergrond.

Sarah: Wat vonden jullie van die prostitutiescène? Ergens vond ik het niet helemaal geloofwaardig.

Simone: Ah ja goeie! De prostitutiescène. Die vond ik wel lief. Maar het hele meegaan met die groep, alles achterlaten? Alles had toch verkeerd af kunnen lopen? Ik had het idee dat ze niet zo goed wist waar ze aan meedeed.

Jozien: Maar wat moest ze dan. Die eerste scènes waren zo naar. Ze had daardoor een soort ‘fuck it’-mentaliteit. Hoorde ik vandaag in een podcast. Het leven is zo kut in een bepaald dorp dat iedereen leeft bij het adagium 'fuck it'.

Sarah: Ja dat snap ik wel. Ze had niet veel te verliezen want haar leven was compleet shit. Tenminste, het weinige wat je ervan te zien kreeg. Maar nu zijn we misschien te veel aan het psychologiseren. Het fijne van de film vond ik juist dat de beweegredenen niet heel eenduidig waren.

Sarah: Maar inderdaad. het idee dat niets ertoe doet, dat je niet echt gebonden bent aan bepaalde regels, want je maakt nergens echt deel van uit.

Jozien: Dat vind ik intrigerend, maar ook best kut. Daarom wilde ik tegelijk wel en niet in dat busje.

Sarah: Behoorlijk mistroostig ja. En als maatschappijbeeld niet echt hoopgevend.

Simone: De schaduw van de Amerikaanse droom. Ik denk dat dat er wel in zat. Het laten zien van de rauwe kant van de Amerikaanse maatschappij. Zonder moraliserend te zijn, voor hen is het compleet vanzelfsprekend.

Sarah: Hoewel dit mensen zijn die nooit hebben geleerd om te dromen, die eigenlijk geleerd hebben dat dromen niet voor hen is weggelegd.

Simone: Jake had wel een droom, maar niemand vroeg een van hen ooit naar hun dromen. Ze zijn de vergeten kinderen van de Amerikaanse droom.

Sarah: Ja. En als je maar geld hebt, kun je jezelf er uiteindelijk toch een plekje in kopen.

Simone: En dat is weer actueel vanwege de politieke situatie in Amerika. Maar laten we die alsjeblieft niet bespreken.

Sarah: Zou je de film aanbevelen?

Simone: Ja. Neem de tijd, ga even op vakantie in eigen bioscoop.

Sarah: Ik ook. Vooral om de sfeer, het acteerwerk, en de soundtrack. Maar stel je wel in op een lange film. Zeker als je ongeduldig wordt als je niet weet hoe lang iets gaat duren.

Jozien: Ja, en om Shia. Sorry, plat. Ellende. I know. Maar toch.

Sarah: Met z’n rattenstaart.

Simone: Ik heb helemaal niets met deze vent alhoewel het camerawerk in American Honey van hem wel een begeerlijk wezen maakt, of probeert te maken, doordat Star zo op hem gefocust was. Op de momenten dat hij geen aandacht aan haar besteedde, of weg was geweest en weer verscheen, dan zat er een soort gaze in het camerawerk, van Star. Waardoor je op hem geconcentreerd raakte.

Sarah: Ja dat was mooi gedaan, waardoor je niet anders kon dan ook blij te zijn hem te zien. Dat was wel knap inderdaad. Dat gevoel dat je op een feestje bent en de persoon die je leuk vindt is er ook, en ook al heb je geen contact, je bent je toch de hele tijd bewust van waar die persoon is.

Simone: Dat wisten ze op te wekken voor hem.

Jozien: Ja, bij dat vuur! Aan het eind.

Sarah: Mooi woord om mee af te sluiten.

American Honey is:

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen