De vriend van Trudy kan zich goed opwinden over de grote thema's in het leven. Zijzelf ligt eerder wakker van een eenzaam oud vrouwtje of een kippenstal die afbrandt. Lees meer

Als tiener reed Trudy met haar zus vol bewondering langs de Eiffeltoren, achterin de auto bij hun ouders. Haar vader wilde niet stoppen. Afgelopen weekend waren de zussen weer in Parijs. Lees meer

'Ik heb nog nooit iemand vermoord. Hoe zouden ze kijken als ik dat zeg?' Lees meer

Trudy's ouders hadden geen vrienden, maar kennissen. Problemen hield je binnendeurs of deelde je hoogstens met familie. Maar midden jaren tachtig had iedere zelfrespecterende vrouw een groep vriendinnen, bijvoorbeeld voor als haar huwelijk strandde. Lees meer

Trudy zat twee dagen achter elkaar met de dood in een kamer. De eerste dag hield ze een hand vast, zette ze het raam open, pelde sinaasappels. De tweede dag sprak ze over crèmes tegen het verval. Lees meer

Trudy las in de krant een interview met psychiater Dirk de Wachter, over steun geven aan iemand die het moeilijk heeft. Daarna trof ze precies zo iemand, die lawaai zat te maken in de bioscoop. Lees meer

Ooit stond Trudy tussen de meisjes die brieven, bloemen, en zakdoekjes naar zanger Adamo gooiden. Nu zag ze haar held, inmiddels 75, weer terug. Lees meer

"Zou de marktwerking haar langste tijd gehad hebben? Ik mag het hopen." Lees meer

Toen Trudy acht was reed er, vlakbij school, een tandarts met zijn vrouw in de gracht. Het was het begin van een lange reeks angsten die, samen met haar, ouder werden. Lees meer

‘Per slot van rekening zijn de mensen ervoor geschapen.’ Lees meer

Trudy was haar hele leven een fervent sporthater. Maar sinds een jaar of tien, vijftien verkeert het hele westelijk halfrond in een beweeg-of-ik-schietcultuur. Dus ook zij moet eraan geloven. Lees meer

Als er vroeger bij Trudy iets te vieren viel, was het feest niet compleet zonder oom Guus. Mede daarom wil ze nu het liefst ieder verweesd medemens aan haar borst drukken tijdens feestdagen. Lees meer

"En ineens overviel het me, vanuit het niets: een verstikkende, peilloze angst, alsof ik ergens heel erg van geschrokken was." Lees meer

In de jaren 60 was hofmakerij overzichtelijk: hij belde aan, hij belde op of hij schreef een brief. In de jaren 80 moest ze opnieuw de huwelijksmarkt op; de contactadvertentie had zijn intrede gedaan. Vijf jaar geleden kwam online daten. Lees meer

Als tiener hoorde Trudy zanger Adamo meisjes zoals zijzelf bezingen. Toch viel ook zij tijdelijk voor de aanstelleritis. Tót ze Adamo terugvond. Lees meer

Tussen alle themaweken en themadagen staat Trudy zichzelf alleen toe om stil te staan bij de Week tegen de Eenzaamheid. En daarbij denkt ze aan Ada en haar diepe, grenzeloze eenzaamheid. Lees meer

Trudy heeft in haar leven vaak haar heil gezocht bij goeroes en denkers. Nu kent ze haar feilen, telt haar zegeningen en hoopt het vooral nog een tijdje leuk te hebben. Lees meer

Op een zonnige middag reed Trudy achterop bij de stoerste jongen van de klas naar een bos. Hij pakte haar hand, maar liet hem even later weer los. Ze kon het ook al niet geloven. Nu, jaren later, heeft ze een andere kijk op hun vriendschap. Lees meer

Als Trudy haar laptop naar een vriendelijke computerdokter met een werkplaats in zijn garage brengt, herstelt dat langzaam haar vertrouwen in de mensheid. Tot ze de rekening ziet. Lees meer

‘En ik?’ zou mijn moeder zeggen. ‘Hoe was ik, toen ik op mijn eindje lag?’ Lees meer