Een aantal maanden geleden las ik over het bestaan van het Grote Nutella kookboek. Pagina’s vol recepten en tips rondom de befaamde pot Nutella.
Hartstikke leuk. Voor chocopastaliefhebbers. Maar ik heb al vanaf mijn kindertijd een pindakaasverslaving.
Ik zeg altijd zonder enige ironie: een dag zonder pindakaas, is een dag niet geleefd. En je kunt er zoveel kanten mee uit! Zo is pindakaas een zeer geslaagd gespreksonderwerp gebleken en heb ik al middagen gevuld met het uitwisselen van allerhande pindakaascombinaties (‘Met komkommer, ja echt!’), pindakaaservaringen (‘Twee weken Bali zonder pindakaas, dat gaat je niet in de koude kleren zitten’), pindakaasmerken (Calvé is heus niet de enige) en heb ik romantisch samen 'mmm'-end broodjes pindakaas gegeten.
Pindakaas zit vol gezonde bouwstoffen en je wordt er supersterk van, zegt de reclame. Ik ben dan ook nooit een slapjanus geweest; toeval? Dacht het niet.
Ik eet mijn pindakaas meestal met boter eronder, maar dat is niet noodzakelijk. Ik eet pindakaas niet alleen op brood en knäckebrot, maar ook op krentenbollen en bovenal op ontbijtkoek. Een klassieke combinatie is de boterham met pindakaas en hagelslag, ook mogelijk met chocopasta. Verder is honing een fijne smaakmaker, mag banaan er wezen en is de combinatie van pindakaas met speculaas (of Schuddebuikjes) een ware delicatesse. Met komkommer of aardbeienjam, krijgt de pindakaas een frisse bijsmaak. Bij een geboorte maak je ook goede sier met een heerlijk beschuitje boter-pindakaas-gekleurde muisjes.
Tot op heden was ik er van overtuigd dat in ieder huishouden standaard een pot pindakaas te vinden is, maar niets is minder waar! Bij verscheidene kastinspecties en logeerpartijen heb ik tot mijn schok ontdekt dat het hebben van een pot pindakaas helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
