De straten van Parijs worden bevolkt door meisjes. Mooie, elegante meisjes met namen als Camille, Madeleine en Charlotte. Stuk voor stuk lijken ze weggeslopen uit een vroege Godard-film. Hun oogopslag is donker en hun blik ongeïnteresseerd, een sigaret in de hand onvermijdelijk. Hun haar kan kort zijn of lang, maar zit altijd goed. Ze praten zuchtend en lopen fluisterend. En altijd zijn ze stijvol gekleed, op een schijnbaar moeiteloze manier.
“In fashion, one day you’re in, the next day you’re out,” is een bekende uitspraak van topmodel Heidi Klum. Dat is inderdaad het geval voor modeontwerper Galliano, die deze dagen tijdens de Fashion Week in Parijs zijn eigen shows moet missen door zijn onlangs gemaakte antisemitische opmerkingen. Maar echte Parijse stijl heeft een lange houdbaarheidsdatum. Coco Chanel en Yves Saint Laurent waren al lang geleden grensverleggend met respectievelijk gemakkelijke tweed mantelpakjes en broekpakken voor vrouwen. Diezelfde kleding is nog steeds modisch verantwoord. Een smaakvolle klassieker is niet zomaar out.
Dat geldt ook voor de meisjes in Parijs. Afgezien van wat lager opgestoken haar of een iets andere roklengte zijn ze precies hetzelfde als de Godard-meisjes van de jaren zestig. Dat maakt ze nostalgisch noch ouderwets. De Parisienne raakt gewoon niet uit de mode. Die is hooguit duurzaam.
Raak geïnspireerd door de tijdloze stijl van Parijse meisjes. Voor 35 euro heb je een treinkaartje naar Parijs, maar je kunt natuurlijk ook een film kijken van de hier genoemde regisseur. Une Femme est une Femme is dan een geschikte keuze.
