Het lukte me niet meer om in slaap komen. De reden lag ontzettend voor de hand, maar die had ik tot nu toe geprobeerd te negeren. Het waren de schermen die mijn leven in hun greep hadden. Mijn telefoon maakte me wakker, in de middag werkte ik op mijn computer en ’s avonds ging Netflix aan. Ik lachte vrienden uit die apps hadden gedownload om het blauwe licht uit het beeldscherm van hun telefoon te filteren. Aanstellerij. Maar na de zoveelste nacht op rij waarin mijn ogen niet eens meer dicht wilden, besloot ik dat het tijd was voor actie.
Ik begon met een online audio guided meditation. Ik zat met mijn ogen gesloten aan mijn bureau. Door mijn koptelefoon klonk een zalvende stem die me uitlegde dat alles in de wereld okidoki was (terwijl, wat wist hij er nu van? Mijn wereld was juist Puinhoop Plaza) en innn… en uit. Ik moest gedachten in mijn hoofd de mond snoeren, althans, ze laten komen, er even ‘hoi’ tegen zeggen en daarna moesten ze weer gaan. Binnen een kwartier zoefde alles voorbij: de zegeltjes die nog in mijn portemonnee zaten en moesten worden opgeplakt, mijn liefde voor spaaracties in het algemeen, onbeantwoorde WhatsAppjes en een pitje in mijn kies van de meergranentriangel met kipkerriesalade die ik zojuist genuttigd had. Op dag drie was ik het kwartiertje mezelf overtuigen dat alles goed zou komen helemaal zat.
Vervolgens schrapte ik koffie uit mijn avondroutine en stapte over op Celestial Seasonings Tension Tamer Tea: een kruidenthee zonder touwtje en zonder conversatiestarters op het labeltje. Ik las in het debuut van Lize Spit, Het smelt, dat het zusje van de hoofdpersoon uren achter elkaar staart naar de screensaver van de computer. Dat leek me rustgevend. Ik moest op zoek gaan naar kalmerende beelden. En dat bleek de sleutel te zijn.
In de Amerikaanse staat Florida vind je de stad Orlando. Orlando ligt op de kaart in het friemeltje dat naar Cuba wijst. Er wonen ongeveer 250.000 mensen en het is een permanente kermis: de plaats staat volgebouwd met pretparken. Een van de grootste is Disney World en dat park bestaat weer uit meerdere onderdelen, die op zichzelf staand even groot zijn als het Franse broertje Disneyland Parijs. Nu vraag je je misschien af: hoe kun je ontspannen door achtbanen vol dikke, gillende Amerikanen? Het antwoord: kijk naar het YouTubekanaal van PopSong1.
Deze gebruiker heeft bijna 1700 video’s gemaakt van alle parken in Orlando. Zijn filmpjes zijn gemaakt in ultrascherp HD en zonder enkele herrie. Shots van achtbanen worden afgewisseld met eendjes in de vijver van Universal Studios, de gezellige lichtjes op snoepkramen en lachende kinderen die knuffelen met Mickey. Ook maakt hij filmpjes van de attracties: de wachttijd bedraagt maar een minuut en je zit nog voorin ook. PopSong1 is de ideale reisgenoot: hij neemt je mee naar plekken waar je nog nooit geweest bent en eigenlijk ook niet eens meer naartoe hoeft. Hij maakt geen geluid, is nooit moe en gaat overal in (ik spreek de maker aan met ‘hij’, maar zelfs daar ben ik niet zeker van. In de filmpjes waarin hij de resorts filmt, laat hij zichzelf buiten beeld als hij de badkamerspiegel opneemt).
Nu loop ik ’s avonds voor het slapengaan door de Main Street USA. Ik zwaai naar Donald Duck; hij maakt met Katrien een wandeling en ze zwaaien terug. Mijn broekzak zit vol met FastPasses, zodat ik in geen enkele wachtrij langer dan een minuutje hoef te staan. De zoete geur van een wafelkraam komt me tegemoet. Ik knijp in de pluchen hand van Mickey en adem diep uit. It’s a small world, after all.
Mathijs Meinema (1991) bekladde vroeger eens een wipwap met de tekst 'Ik kan schrijven', dus toen moest 'ie wel. Sinds 2010 is hij te vinden op ABCYourself.nl en publiceerde hij bij uitgeverij Lemniscaat Wij gaan hele goede vrienden worden (2012) en Liefde en ander onbehoorlijk gedrag (2014).