Het is Fakeweek op Hard//hoofd! In zaken van liefde kun je maar beter niet te eerlijk zijn, leert een moeder haar puberzoon in dit korte verhaal. 'We kunnen alles verzínnen. Wat zou je leuk wíllen vinden?'
Noah! Kijk eens. Kijk eens op! Niet zó kijken. Er is niets erger voor een moeder dan een kind dat met zijn ogen rolt. Draai je gezicht eens naar links. Ellen had gelijk, dit is je beste kant. Vanaf deze kant bekeken is je neus groter, lekker mannelijk, haast Romeins, best sexy. Het is een goede foto, kijk maar, deze zal in de smaak vallen. Gek dat het mij nooit is opgevallen. Ik kijk natuurlijk ook niet naar je als potentieel liefdesobject. NIET met je ogen rollen. Als jij je wat meer met jezelf bezig zou houden, hoefden wij dat niet voor je te doen. Je bent zestien jaar verdomme, je kan toch wel een eigen plan trekken? Waarom kan niemand in dit gezin voor zichzelf beslissen? Het is niet mijn schuld dat we hier zitten. Oké, het was mijn idee, maar ik stond open voor suggesties die er niet zijn gekomen.
Dit is pas de derde dag van de vakantie en ik weet nu al hoe jij je weken hier gaat invullen. Wordt het vandaag chocoladesaus of discodip? Kom je voor elf uur of pas na de lunch uit je tent? Je weigert je T-shirt uit te trekken midden in een hittegolf, de enige beweging die je maakt is een cirkel rondom dit huisje om maar in de schaduw te blijven, en je bent nog niet één keer gaan zwemmen terwijl de zee recht voor je neus ligt te fonkelen. Dat is toch geen va-kan-tie. Ik wil niet dat je later met spijt terugkijkt naar hoe je je jeugd verspild hebt. Lieverd, ik begrijp dat een begin maken ingewikkeld is. Is het mijn schuld? Ik heb je zestien jaar met rust gelaten, voor je gezorgd, je brood gesmeerd, alles gegeven wat je nodig had. Ik had lang geleden moeten stoppen met kleding voor je uit te zoeken. Nu kun je niet voor jezelf denken en geen keuzes maken. Net als je vader. Zijn collega’s lopen over hem heen. En weet je, volgens mij niet eens expres, ze zien hem gewoon niet. Hij is geen voorbeeld. Praat hij weleens met je, zoals wij doen? Weet hij wat er in je omgaat? Ik zal het deze week eens met hem hebben over wat jij nodig hebt.
Toen ik je vader ontmoette… Ik was maar een paar jaar ouder dan jij, wat wist ik nou? Hij was mysterieus, dacht ik. Laat niet zomaar iedereen toe, dacht ik ook. Maar wat ik wil zeggen: sommige meisjes vinden dat stille van jullie interessant. Ze denken dat er iets achter zit. Daar valt best mee te werken, als ze weten dat je bestaat. Noah, je houdt jezelf onzichtbaar. Je moet je leefwereld vergroten. Dan kun je zuchten en puffen, maar ik zie wel honderd jongeren over het strand en achter elkaar aan rennen, terwijl slechts één jongen zich in het donker verschuilt. Wat denk je van een vakantievriendinnetje? Niet zo vies kijken.
Vakantieliefde is een goede vorm om met dat soort gevoelens te gaan oefenen. Uit te zoeken wat je leuk vindt aan een meisje, maar vooral hoe je een leuke jongen bent. Welke eigenschappen je nog moet ontwikkelen, zoals charmant leren zijn. Daar hadden we het dus net over, met Ellen en Sabah, over dat je een knappe jongen bent die zich geen houding weet. Sabah vertelde me over haar dochter, die heeft haar vriend op een app ontmoet. Meisjes van jouw leeftijd zitten er ook op. Zes foto’s uploaden, waarvan we nu al één echt recente hebben gemaakt, zo makkelijk is een begin. Ik heb al een paar foto’s uitgezocht, heb een hele selectie gemaakt. Weet je nog vorige zomer in Frankrijk? Toen wilde je ook al niet veel. Ik heb een foto van je bij die waterval, de enige foto waarop je iets aan het dóen bent. Het is niet eens aan je gezicht af te lezen dat je geen zin had om mee te gaan. Beetje avontuurlijk. Die foto liet ik maandenlang zien op werk. Maar ik wil niet dat iedereen me halfnaakt ziet! Het is zomer, alle mensen lopen en fietsen halfnaakt rond. Kom op, trek dat T-shirt uit!
Het volgende onderdeel is ingewikkelder. Kijk eens mee. Hier moet je iets over jezelf vertellen, iets gevats, een paar woorden over je hobby’s. Een omschrijving van wie je bent. Een klein veld en toch zo moeilijk te vullen bij jou. Ik ben trots dat je niet rookt of blowt, niet pas bij zonsopkomst thuiskomt, geen crimineel en geen pestkop bent, maar wie ben je dan wel? Je durft niemand te zijn. Het is ook moeilijk om te weten wat je beweegt. Omdat je nog een jongen bent, vindt niemand dat erg. Maar je bent bijna geen jongen meer. Het leuke is dat je hier maar kort bent en niemand kent. We kunnen het verzínnen. Wat zou je leuk wíllen vinden? Laten we iets stoers bedenken. Je hebt het toch altijd over die jongens met scooters? Zo’n brommertje. Meisje achterop. Je kunt ze klootzakken vinden, maar ze laten tenminste een indruk achter. Op dit eiland mag alleen gefietst worden. Ze kunnen je niet op je leugen betrappen. Je moet het niet te serieus nemen, het is slechts een vingeroefening voor thuis, waar ik je trouwens verbied op een scooter te rijden en een klootzak te zijn.
Kijk, je staat nog aan het begin, vóór het begin. Wie je gaat worden moet je nog gaan maken. Sommige mensen hebben andere mensen om zich heen nodig om bij af te kijken. Ik heb te laat door gehad dat je niet op je zus lijkt en ook niet op mij. Je bent net als je vader. Hij kan je niet vertellen hoe je een man wordt, wat een man is, want dat weet hij niet. Maar jij bent toch ook verliefd op papa geworden? Ik dacht dat hij verlegen was. Soms zit er niets onder de oppervlakte. Je zal best iemand vinden die gelooft dat je iets te bieden hebt, zelfs als niets daarop wijst en het er nooit uitkomt en jullie worden allebei niet gelukkig. Ik dacht dat trouw zijn aan je vader betekende dat ik hem niet dwong te veranderen. Dat zou hij uit zichzelf doen. Ik liet hem in zijn stille hoekje zitten, wist zeker dat er iets zou gebeuren waardoor hij van zijn stoel zou opstaan, zijn mond opendoen, en eenmaal opgestaan zou hij gaan lopen, zouden de stappen elkaar vanzelf opvolgen. Ik heb lang gewacht om je vader een kant op te zien gaan.
Je vader is een lieve man, maar hij is ook iemand zonder houding, uitstraling. Ik zou willen dat ’ie eens iets vastgreep, snap je? Ik heb het idee laten ontstaan dat ik niets van hem verwachtte. Dat is niet het voorbeeld dat we je hadden moeten geven.
Smaakt dit naar meer? Woensdag 17 oktober staat Selin in de line-up van ons programma Hard//gaan: een escapistische avond in BAUT.