Niemand roept in Floris' kennissenkring zoveel aversie op als Thierry Baudet. " /> Niemand roept in Floris' kennissenkring zoveel aversie op als Thierry Baudet. " />
Asset 14

Voedende voorgevels

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Deze week vier korte commentaren van onze redacteuren.

Rolmodel

Het bloot van Beyoncé

Borsten zijn heet, vooral in Amerika waar Beyoncé's voedende voorgevel het onderwerp werd van een fatsoensdiscussie. Moeders die in het openbaar hun kind aanleggen, worden maar moeilijk geaccepteerd. Aandachtstrekkers zijn het, met hun blote tieten!
Ook voor Facebook ligt dergelijk bloot gevoelig. Dat bleek toen foto's gecensureerd werden waarop de tepels van voedende moeders zichtbaar waren. Borsten met tepels zijn volgens Facebook namelijk 'seks' en daar moeten kinderen onder de 13 tegen in bescherming worden genomen. Het sociale netwerk meent haar prepuberale gebruikers echter níet te hoeven beschermen tegen foto's met daarop “deep wounds”, “excessive blood" en “crushed heads”. Dat borsten ook een andere functie hebben dan een seksuele, komt blijkbaar niet bij ze op. Alleen Barbie zal op Facebook haar blozende baby ongecensureerd de borst kunnen aanbieden.
Toen Time Magazine enkele dagen geleden haar nieuwe editie uitbracht, met op de omslag een foto van een jonge moeder die haar 3-jarige zoon de borst geeft, stormde het weer. De foto begeleidt een artikel over 'Attachment Parenting', waarin ene Dr. William (Bill) Sears moeders adviseert hun kroost zo lang mogelijk, zo dicht mogelijk bij zich te houden. De ideale moeder draagt het kind op haar lichaam, laat het in haar bed slapen en geeft het lange tijd borstvoeding.
Deze controversiële ideologie werd meteen beantwoord met heftige kritiek op de verheerlijking van het moederschapsideaal. Als tegenreactie verschenen de stukjes van supervrouwen, die zich met hun kind 'attached' door het leven slaan. Maar de grootste controverse ging over de borst met daaraan het kleuterkind.
Fatsoensregels laten zich moeilijk oprekken. Ik weet niet of ik schrik als ik een kleuter aan een moederborst zou zien sabbelen. Het is in ieder geval van de gekken dat zogende vrouwen winkels worden uitgezet. Beyoncé is prijzenswaardig bezig met haar openheid in blote praktijken, met als klap op de vuurpijl dat niemand er meer aan twijfelt dat ze haar kind zelf gebaard heeft.

Door Esther Wertwijn

Commentaar

Domme Thierry

Niemand roept in mijn kennissenkring zoveel aversie op als Thierry Baudet, de “jonge conservatief” die tweewekelijks columns schrijft in de NRC. Dat is terecht. Thierry is namelijk 1. nationalistisch, 2. Eurofoob, 3. pedant, 4. tegen moderne kunst, 5. zo reactionair dat hij een reïncarnatie van Joseph de Maistre had kunnen zijn, 6. hypocriet (ondertussen doet hij alsof het “links-rechts-onderscheid niet meer opgaat”), en 7. een snob (u weet wel, iemand wiens culturele consumptie louter gericht is op het verwerven van cultureel kapitaal). Dat alles zou een kwestie van smaak kunnen zijn, maar er is nog een punt 8. Thierry’s meningen zijn slecht onderbouwd. Noem het maar feitenvrij.
Wat zijn die meningen zoal? Stierenvechten is een mooie traditie. (Dat heeft hij van Roger Scruton.) Sigaren roken is een verfijnde activiteit. Moderne architecten zorgen louter voor culturele kaalslag. (Dat heeft hij van Theodore Dalrymple.) De opwarming van de aarde is een canard, want die "stagneert". (Ojajoh?) Meindert Fennema is een held, omdat hij "linkse hypocrisie" aanvalt. (Hypocriet?) Jaffe Vink heeft “onomstotelijk aangetoond” dat de Probo Koala geen gifschip was. (Jaffe Vink is geen petrochemicus, maar een opiniemaker die de milieubeweging haat.) En als het Europese Hof uitzettingen veroordeelt die een wisse dood betekenen, is dat een inbreuk op de nationale soevereiniteit. (Noem dat maar schrijftafelmoord.)
Het meest opmerkelijke is wel Thierry’s aanval op de hedendaagse gecomponeerde muziek, die hij zo ongeveer gelijkstelt aan kleutergejengel. Het programma van de Gaudeamus Muziekweek bevat meer muzikale diversiteit dan het hele 19e-eeuwse concertrepertoire, maar dat weet Thierry niet, want hij komt nooit in het Muziekgebouw aan ’t IJ.
Het ontgaat me vooral wat Thierry nou precies onderzoekt. Er is geen hoor en wederhoor, geen data, geen betrouwbare bronvermelding, geen significant nieuw inzicht. Het zijn de vooroordelen van je tante Tonnie, opgesaust met Leidse eruditie en archaïsch taalgebruik.
Ik snap wel waarom Vandermeersch hem heeft ingehuurd. Thierry zegt op een beschaafde, eloquente manier “wat je niet mag zegge hè”. Dat veroorzaakt reuring. Maar als je niet weet waar je het over hebt, kun je toch beter je bek houden.

Door Floris Solleveld

De Hofstad

De groene duivel

Afgelopen donderdag bezocht ik op Rotterdam Zuid een debat over het Kunduz-akkoord. Het mocht geen debat heten: het panel bestond uit iemand van FNV-Vecht voor de Recht en iemand van de Internationale Socialisten, de GroenLinks-woordvoerder had afgezegd. Meer dan eens werd naar GroenLinks verwezen als "de duivel". Het enige tegengeluid moest uit de zaal komen, waar VVD-deelraadslid Ruben Arnhem enkele keren van zich liet horen. Wat vooral duidelijk werd, was dat GroenLinks zich in een lastig parket heeft gewerkt door het akkoord te ondertekenen. Er was voor de tegenstanders in ieder geval genoeg om op te schieten. Hadden ze het meest rechtse kabinet na de Tweede Wereldoorlog niet beter aan een draadje kunnen laten bungelen?
Dan de kandidaatstelling van Tofik Dibi voor het lijsttrekkerschap. Hij daagt partijleider Jolande Sap uit, maar zijn kandidatuur "is geen motie van wantrouwen richting Sap". Misschien is het een vooropgezet plan van de partij? Wat tegengas bieden tegen de gratis zendtijd van het CDA door zich zelf ook in de kijker te spelen met een verkiezing? Aangezien Dibi en Sap inhoudelijk niet zo veel verschillen zal de boodschap behoorlijk eensgezind zijn. Daarnaast lijkt het me sterk dat iemand in Dibi een mogelijke lijsttrekker ziet. Zelfs voor een kleine partij als GroenLinks moet je op zijn minst de schijn van een premierschap in de dop kunnen dragen. Nog even rijpen dus, Dibi.
In tijden dat politiek voornamelijk over economie gaat, heeft Sap als econome en voormalig ambtenaar bij Sociale Zaken de beste kennis in huis. Gelukkig verruilde ze haar technocraten-brilletje ook net op tijd voor lenzen. En last but not least: de stropdas die Dibi bij zijn persconferentie ostentatief op de grond gooide, deed de stekkerdoos van Sap direct vergeten.

Door Eeva Liukku

Commentaar

Steekspel met stokpaardjes

De plagiaatkwestie rond bijzonder hoogleraar en literatuurcritica Elsbeth Etty was mij ontgaan. De Nijmeegse hoogleraar Jos Joosten beschuldigt haar ervan in zijn nieuwste boek. Er zou sprake zijn van onzorgvuldig brongebruik, namelijk citeren zonder voetnoot. Dat is natuurlijk opvallend, maar opvallender nog was de reactie van filosofe en literatuurwetenschapper Stine Jensen afgelopen weekend in de NRC. Belangrijker dan het plagiaat was volgens Jensen dat Joosten "een wetenschappelijke vrouwenhater" is. Zijn werk is volgens Jensen de "slechtste reclame die de literatuurwetenschap zich kan wensen". Kan zijn. Maar de reactie van Jensen is op haar beurt weer slechte reclame voor zowel de journalistiek als de wetenschap. In plaats van het probleem helder uiteen te zetten en een onderbouwde mening te formuleren, verzandt de discussie in een oninteressant steekspel met stokpaardjes.
Een dag later, bij de nieuwe film Elles, doet hoofdpersoon Anne (Juliette Binoche) me aan Jensen denken. Journaliste Anne verliest zich in een artikel over jonge prostituees en ziet zelfs in het bereiden van coq-au-vin een seksueel geladen machtsspel. Het maakt Anne onuitstaanbaar en haar leven ondoenlijk. In plaats van de werkzame, onderhuidse discriminerende of vrouwonvriendelijke mechanismen te tonen, plakt ze ze overal op. Daar schiet niemand wat mee op. Ook Anne niet. Een van haar weinige nieuwe inzichten is dat haar man porno kijkt.
Na de film lees ik het stuk van Stine Jensen opnieuw, en snap ik haar nog steeds niet. Na een halve pagina bewijs aan te leveren dat de argumenten van Joosten voortkomen uit vrouwenhaat, besluit ze met: “Ik laat het graag aan anderen over om hem te beschuldigen van seksisme.” Wie schiet hier iets mee op? En ook: waarom ben ik hier getuige van? Conclusies wat betreft de overeenkomst tussen Anne en Stine Jensen laat ik aan een ander.

Door Roos Euwe

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen