Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.
De eierbal: even complex als aandoenlijk
✩✩✩✩✩
Yentl van Stokkum
'In Groningen zullen ze waarschijnlijk zeggen: “Pardon? Krijgt ons cultureel erfgoed nu pas vijf sterren op Hard//hoofd?” waarna ze schamper lachend in een eierbal bijten. Voor mij was de eierbal een ontdekking. Een paar jaar geleden kwam ik in Groningen en kreeg een eierbal van een dichter. Aarzelend vroeg ik of de eierbal wel vegetarisch was, waarop de dichter zei dat de eierbal natuurlijk vegetarisch was, dat ik niet zo achterdochtig hoefde te kijken en gewoon moest proeven. De eierbal bestaat uit een hardgekookt en gepeld ei, gehuld in een jasje van (vegetarische) ragout. Dit balletje wordt gepaneerd en gefrituurd. De eierbal is even complex als aandoenlijk, beginnend met een krokante buitenkant, gevolgd door de smaakvolle ragout, eindigend bij de zachte stevigheid van het ei. Er zijn dagen waarop ik ook in Utrecht een eierbal zou willen eten, maar ik betwijfel of dat hetzelfde zal zijn als de eierballen in Groningen. Waar anders kunnen cafetariasnacks ook cultureel erfgoed zijn?'
Nova: Roman als een kaartenhuis
✩✩✩✩✩
Lotte Akkerman
'Twee keer las ik al de debuutroman van Daniël Samkalden: Nova. Een prachtig rustig verhaal over een romanschrijver op leeftijd, een jonge geniale natuurkundige en een irritante bioloog-turned-televisiepersoonlijkheid. Ze hebben niks met elkaar te maken en tegelijkertijd alles. Het is een boek als een kaartenhuis, de auteur bouwt gestaag door en ik verklap alvast dat het niet instort, maar je gaat wel verbaasd zijn over het eindresultaat. Lievelingszin: 'Mijn adem was irritant ondiep.''
Société Musée Lalique: Kunst en gekke overloopjes
✩✩✩✩✩
Eva van den Boogaard
'Op een zeer regenachtige zondag besloot ik een bezoek te brengen aan een museum waar ik nog nooit van gehoord had: Société Musée Lalique Pays Bas in Doesburg. De aanleiding was een expositie van een heel aantal litho’s van Marc Chagall (nog te zien tot juni 2019), maar het museumpje zelf is ook zonder Chagall een bezoek waard. In het oude, historische Hanzestadje aan de rand van de Veluwe stap je een prachtig oud woonhuis binnen vol gekke overloopjes, historische details, steile trapjes, weelderige ornamenten en prachtige houten vloeren. Het toilet is gewoon nog een badkamer met bad en douche en de hoge houten zolder staat vol met glazen objecten van de glasblazer Lalique (op het kitscherige af). Ouwe meuk die vijf sterren wel waard is.'
Beeld: Omslag van roman Nova, uitgeverij De Bezige Bij