"Wat me vooral tot waanzin dreef was dat dat bewustzijn me tijdens het slapengaan zomaar kon ontglippen, zonder pardon, en zelfs op huis-tuin-en-keukendagen. Hoe werkte dat moment, die shuffle tussen bewust en onbewust?" Lees meer

Dit was mooi in november, aldus Laura van der Haar. Lees meer

Een stelletje dat een beetje kwaaiig uit de Erotic Outlet Store komt. 'Nothing else matters' van Metallica op een stug straatfeest. Mensen met een zonnebankkamer. Een kraai die wegvliegt met een rozijnenpannenkoek. Lees meer

‘Nooitgedacht’ op een heel lelijk Vlaams huis. Ouderwets dikke plattelandsmuggenbulten. Toeteren naar overstekende eenden op straat. Een vrouw met een speciale gieterhandschoen. Dit was mooi deze maand. Lees meer

Balkongeluiden. Heuptasjes die strak onder de oksel worden gedragen. Een remise voor graafmachines. Een man die geïrriteerd en zakelijk ‘jajaja’ tegen zijn huilende baby zegt. Dit was mooi deze maand. Lees meer

Heel hard een horrorfilm vanuit een openstaand raam horen. Bouwvakkers signaaltjes horen fluiten naar elkaar. Een brandnetelveld met een hek eromheen. Dit was mooi deze maand. Lees meer

De bezemhouder die achter haast iedere vrachtwagencabine zit. Het reusachtige afbraakpand van de firma ‘Kunsstofhalffabrikaten’, naast station Breukelen. De schoolbel. Hoe leuk het zou zijn om net als hondjes, ondanks jezelf, iets te kwispelen te hebben. Dat de dijkgraaf nog bestaat. Een heftruckchauffeur die in de berm in zijn truck een huzarenslaatje eet. De klodders... Lees meer

Lees ook Dit was mooi in februari, juli, augustus, september, oktober en november. Dat honden nooit iets vinden stinken. Een mes zo scherp dat je de saladekom ermee stuksnijdt. Een vrouw die zegt te kunnen knuffelen met kleuren. Klotendolken. Wat ik in verschillende steden op de muren zag gegraffiti’d: ‘als paarden sterven snuiven ze’ (Leiden);... Lees meer

Ruigtekruiden als klit, beklierde duizendknoop, bilzekruid en gevlekte scheerling. Iemand die naast zijn rolstoel op het parkbankje is gaan zitten. Dat de lekkerste spierpijn in je buik zit. Lees meer

Laura's dode-dierencollectie. Lees meer

Dat een zeepje ook vies kan worden. Scheef opgeplakte glas-in-loodstickers. Een ambulancebroeder die zijn duim naar je opsteekt omdat je hem voor laat gaan. Lees meer

Een man met een huidziekte in het bubbelbad. Twee rotan stoelen naast een parkbankje. De geur van nieuwe sportschoenen. Mensen die op hun scooter zitten te wachten tot hun hond klaar is met poepen. Lees meer

Een banaan in je tas meenemen naar een festival of een pan vissoep in de hitte laten staan: er zijn best veel dingen die je beter niet kunt doen. Laura zette ze voor je op een rij. Lees meer

Mensen die sieraden bijoux noemen, een hele winkel vol Enrico Benetti-tassen, de naam Shenene: dit was mooi deze week. Lees meer

Met een hond is de wereld groter. 'Voorheen had ik weinig contact met djellabadragers, maar sinds ik er bij de meesten onder heb gelegen zijn de verhoudingen stukken warmer.' Lees meer

De helikopters hangen in trossen aan de boom. Lees meer

Van een stiekeme sigaret naar knockout-blowen en comazuipen, van het eerste lesuur missen naar nooit meer op school verschijnen: Laura kijkt naar het verzet in haar eigen leven. Lees meer

De verleidingen van Vakantieveiling.nl zijn te groot voor Laura. "Nee Yvette Doormerik, jij gaat godverdomme NIET voor slechts vijftien euro op make-upcursus. IK ga lekker voor ZESTIEN euro." Lees meer

Of ze wil of niet, Laura blijft urenlang grasduinen in een site met ongeïdentificeerde doden. "Bij ieder gezicht - van het jaar 1960 tot 8 maart 2015 - dringt zich onmiddellijk een verhaal op." Lees meer

'Wat huilde ik toen J (de tweede J trouwens uit een fier rijtje J’s) schreef dat hij me nooit meer wilde zien. Én toen hij me direct daarna telefonisch smeekte om toch nog kerst bij zijn ouders te vieren.' Lees meer