Asset 14

Antiekmarkt

Heeft een schrijver ook weekeinde, of is hij slaaf van zijn pen/laptop? Speciaal voor hard//hoofd duikt Merijn de Boer iedere zondag in hoofd, huid en haar van een groot schrijver. De illustraties worden gemaakt door Leila Merkofer.

Het was kwart over zes in de ochtend. Hij zat achter de tafel in de kamer, vlak bij de keuken, en staarde naar het glas rode wijn dat naast hem stond. Dat zal ik gisteravond vergeten zijn op te drinken, dacht hij, men zou het zonde vinden om weg te gooien. Hij goot de wijn in één keer in zijn keel, mompelde een gebed en zette het glas neer. Daarna staarde hij met waterige ogen naar het vel papier waarop hij het begin van een boek ging schrijven. Een boek dat alle andere boeken overbodig moest maken, met uitzondering van het telefoonboek en de bijbel.

Hij had lang geslapen voor zijn doen, op de oncomfortabele brits die ooit van een kostschooljongen was geweest. Tenminste, dat hield hij zich altijd maar voor. Daarna had hij zich gewassen met koud water, zijn tanden gepoetst totdat het pijn deed aan zijn tandvlees en wat oud brood gegeten. Vervolgens was hij achter zijn tafel gaan zitten met de kroontjespen in zijn hand.

Hij luisterde naar het tikken van de klok.

Drie uur later had hij nog niets geschreven. Wel had hij in totaal acht keer gemasturbeerd (de laatste keer kwam er een druppeltje bloed uit), nog twee glazen wijn gedronken, uit het raam gestaard en gedacht aan de twee Nederlandse knapen die een verdieping hoger bij Joop logeerden.

De avond ervoor had hij naar de ouders van de jongens gebeld met de mededeling dat ze zich zwakjes voelden en beter hier konden overnachten, “alvorens de gehele kruistocht terug naar de camping te ondernemen”. Het waren behoorlijk brutale jongens. Men zou ze eigenlijk… Hij drukte de inkt op het papier en de eerste woorden verschenen.

Nog geen vijf minuten later klonk er rumoer vanaf de buitentrap. Het geluid van zware vuilniszakken die naar beneden rolden en met een klap op het Franse plaveisel terechtkwamen. Er werd ‘au’ geroepen en nogal aanstellerig gehuild. Daardoorheen klonk het vuile, lompe en eigenzinnige gescheld van Joop. Ik houd van die man, dacht hij, vanwege zijn volstrekt originele behandeling van de Nederlandse taal. Maar hij moet me nu niet van het werk afhouden.

Hij opende de deur. De twee bijdehante jongetjes lagen op de straatstenen en keken bang naar hem omhoog. Joop stormde naar beneden en schopte de twee scheldend en schreeuwend hun erf af. “Optieften naar jullie kankercamping,” riep hij. Daarna liep hij op zijn partner af, gaf hem een zoen en omhelsde hem net zolang tot zijn Schiedamse zweetgeur de barmhartige goedertierenheid van de schrijver te zeer op proef stelde. Hij duwde hem van zich af zoals je een vieze hond van je afstoot. “Wat?!” schreeuwde Joop.
“Niets,” zei hij terwijl hij weer ging zitten. “Ik ben aan het werk.”

Illustratie: Leila Merkofer

Joop liep naar de keuken en begon luidruchtig de afwas op te ruimen. Borden kletterden op elkaar en een pan werd met veel geweld de kast in gedonderd. Daarna kwam hij met een schoonmaakdoek naar de schrijftafel lopen. Hij verplaatste spullen en begon heel hinderlijk de tafel af te stoffen.
“Joop, zoude u uw dikke lijf elders te werk willen stellen? Ik ben een boek aan het schrijven voor mijn publiek.”
Met valse ogen loerde hij hem aan. “Je kunt helemaal niet schrijven, jij,” zei hij terwijl hij weer naar de keuken liep. “Willem Frederik Hermans, díe kan schrijven. Dat boek van hem, over het bombardement op Dresden, dat is het mooiste boek uit de naoorlogse Nederlandse literatuur.”
“Dat boek is door Harry Vulles geschreven.”
“Jij denkt dat ik niet weet door wie dat boek is geschreven? Jij denkt dat ik dom ben?” Joop had nu een afwasborstel in zijn hand die hij dreigend omhooghield.
Heilige Maria, dacht hij. Ik zou hem eigenlijk moeten verdrinken in het wijwater. Om ervan af te zijn antwoordde hij dat hij zich vergist had. Hoe zal ik deze nieuwe loot aan mijn oeuvre noemen? dacht hij onderwijl. Hij aarzelde tussen De Twee Soldaten en Knapenkracht.

Een paar minuten lang bleef het stil. Hij kwam op gang met een scène waarin tuchtiging en opvoedkunde op een heel vrome wijze hand in hand gingen. Moeder Genade, hoe lang zal deze stilte me vergund zijn, dacht hij.

Joop stond plotseling voor hem. “We gaan naar een antiekmarkt,” zei hij. Hij had zijn jas al aan.
“Ik ben aan het schrijven.”
“Nee, we gaan naar een antiekmarkt in Montélimar. Je hebt de hele ochtend al zitten schrijven.”
“Hoe kan ik in Godesnaam schrijven als jij voortdurend om me heen staat op te ruimen en domme dingen staat te beweren? Je stinkt, Joop, je stinkt en je bent afstotelijk.”
Joop vloog hem aan. Even later rolden ze vechtend over de vloer. Joop pakte het inmiddels vol beschreven papier en spuugde erop, alvorens het te verscheuren. Daarna gooide hij een tafel op het lichaam van de schrijver. Diens hoofd was op een stoel terechtgekomen en zijn kin bloedde. En toch houd ik van hem, dacht hij.

--
De komende acht zondagen is Merijn de Boer te gast bij hard//hoofd. Merijn debuteerde in 2011 met de verhalenbundel Nestvlieders. Januari 2014 verschijnt zijn eerste roman.

Mail

Leila Merkofer , afkomstig uit Zwitserland is een grafisch vormgeefster en illustratrice werkend en wonend in Amsterdam. Ze vertaalt thema’s zo groot als de Matterhorn naar heldere, scherp omlijnde illustraties. Door het handmatige karakter van haar illustraties creëert ze een gevoel van authenticiteit. Daarnaast houdt Leila van Nederlandse bijdehandheid, oude films, sneeuw en chocola.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen