Asset 14

De horrorsprookjes van Leon de Winter

Weerwoord: De horrorsprookjes van Leon de Winter

Julius Koetsier bindt in Weerwoord de strijd aan met de dogma’s en de dooddoeners die hij tegenkomt in de gevestigde opiniesecties. Hij fluit praatjesmakers die uit de bocht vliegen terug en voorziet hun meningen van een ongevraagd weerwoord. Deze week: Leon de Winter probeerde sceptische voetnoten te plaatsen bij wetenschappelijk klimaatonderzoek. Het bleef bij een poging tot.

“De hete hangijzers blijven ook in 2019 migratie en klimaat. Laat ik ze nog eens omschrijven.” Zo opent Leon de Winter zijn eerste column van het jaar in de Telegraaf. Zijn ‘omschrijving’ blijkt een koortsige opsomming van waanbeelden. Hij begint met de gebruikelijke relativering van klimaatwetenschapsontkenners:

    “De aarde heeft in haar vierenhalf miljard jaar oude geschiedenis perioden gekend waarop letterlijk alles bedekt was met sneeuw en ijs, en er zijn perioden geweest waarop de polen ijsvrij waren en het veel warmer was. Er waren geen mensen, dus de veranderingen ontstonden niet door menselijke activiteiten.”

Er zijn lange perioden geweest dat menselijk leven op (grote delen van) de aarde onmogelijk was. Ik heb nooit begrepen waarom dat gegeven de zorg weg zou moeten nemen dat Nederland straks onder water staat.

    “De aarde heeft geen ‘vast’ klimaat, nee, het is nog ingewikkelder.”

De Winter trekt meteen het gelijk aan zijn kant door iets te ontkennen wat niemand beweert: dat de aarde een vast klimaat heeft. Zijn opmerking ‘het is nog ingewikkelder’ kan de indruk van expertise wekken zonder dat hij iets inhoudelijks zegt. Stel je dergelijke retoriek voor bij andere maatschappelijke kwesties. Als iemand opmerkt dat de Nederlandse bevolking groeit, zou ik kunnen zeggen: ‘De bevolking is altijd aan verandering onderhevig. Nederland heeft geen ‘vast’ aantal inwoners, nee, het is veel ingewikkelder dan jij voordoet.’ Daarmee zou ik precies even veel ontkrachten als De Winter doet.

    “[W]e kunnen de huidige temperatuur van de aarde niet eens meten, behalve met software die de grote delen van het oppervlak waarop geen apparatuur staat, zoals de oceanen, een temperatuur toewijst.”

Ook als De Winters informatie klopte, zou de uitspraak onzinnig zijn. ‘We kunnen de temperatuur niet meten, behalve met een meetmethode.’ ‘We kunnen de lengte van deze deur niet meten, behalve met een meetlint.’

Binnen de wetenschappelijke arena is de overweldigende consensus al lang duidelijk: de aarde wordt warmer door menselijk toedoen.

Ik zou niet weten op welke software De Winter doelt, maar de bewering dat de temperatuur van de aarde maar op één manier gemeten wordt is onjuist. Er zijn verschillende manieren waarop wetenschappers de temperatuur van verschillende delen van de aarde bepalen (niet: ‘een temperatuur toewijzen’). En nee, op het oppervlak van de oceaan staat geen apparatuur. Daar dríjft apparatuur, op schepen en boeien.

    “De VN heeft rapporten laten opstellen, aangedreven door activisten die beweren dat de mensheid de aarde naar de verdoemenis helpt, waarin dat dramatische opwarmen als een zekerheid wordt voorgesteld. Maar er zijn veel wetenschappers die beweren dat de opwarming binnen de marges valt van de afgelopen tweehonderd jaar.”

‘Veel’ is een relatief begrip. Als alle wetenschappers die het oneens zijn met de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering in een bus gaan zitten, dan zitten er veel mensen in die bus. Maar 97% van de wetenschappers die er onderzoek naar hebben gedaan staat nog buiten.

    “Wie heeft gelijk? Onze politieke elites hebben die discussie vermeden.”

Dat klopt niet, zoals ondervonden kan worden door te googelen op ‘Wilders klimaatverandering’ of ‘Baudet klimaatverandering’ (of gebruik anders de milieuvriendelijker zoekmachine Ecosia).

    “Den Haag heeft nooit discussierondes gehouden tussen voor- en tegenstanders van de gedachte dat mensen verantwoordelijk zijn voor een versnelde klimaatopwarming.”

Dat is een goede zaak. Politici zijn er niet om te bepalen welke wetenschappers gelijk hebben. Die discussie hoort zich af te spelen binnen de wetenschappelijke arena, en daar is de overweldigende consensus al lang duidelijk: de aarde wordt warmer door menselijk toedoen.

    “Toch zijn er plannen, radicaal en fundamenteel, die bouwen op de heilige overtuiging dat menselijke activiteiten het leven op aarde op den duur onmogelijk gaan maken.”

Met de termen ‘radicaal’, ‘fundamenteel’ en ‘heilige overtuiging’ roept De Winter de associatie op met religieuze fanaten. Zo wordt een rationele conclusie gebaseerd op empirische feiten gereduceerd tot geloof. De Winter maakt dat nog explicieter:

    • “Het is duidelijk dat met de gedachte dat mensen een Apocalyps over zich afroepen veel meer aan de hand is. In een geseculariseerde samenleving heeft het idee dat we de ‘aarde moeten redden’ een metafysische, zeg gerust religieuze echo: Moeder Aarde, Vader Zon, de Windgoden.

 

    We moeten zuiniger zijn, vromer, spiritueler, en ons onderdeel voelen van een groot levend organisme dat de aarde en haar schil vormen.”

Het nietszeggende ‘het is duidelijk dat er meer aan de hand is’ moet rechtvaardigen dat De Winter een hoop religieuze ideeën projecteert op klimaatmaatregelen. Maar waar in het klimaatakkoord wordt opgeroepen tot ‘vromer’ en ‘spiritueler’ leven?

Het zal een chaos zijn in de duistere vergaderzalen waar deze James Bond-schurken samenkomen.

Er zijn inderdaad genoeg mensen die hun milieuzorgen koppelen aan hippie-ideeën over ‘contact met de aarde’ (en als dat voor hen een effectieve motivatie is om energiezuinig te leven lijkt me dat prima), maar dat geluid komt niet vanuit klimaatwetenschappers of de ‘politieke elite’ waartegen De Winter ageert. Het gaat helemaal niet om het redden van de aarde. Om met George Carlin te spreken: ‘The planet is fine. The people are fucked.’

    “Naast klimaatakkoorden worden we geconfronteerd met ongrijpbare besluitvormingsprocessen rondom migratie. De druk op Europa vanuit Afrika en het Midden-Oosten heeft alles te maken met de Afrikaanse en Arabische gevolgen van bevolkingsexplosies, maar dat willen onze elites niet bespreken.”

Wederom geeft De Winter er blijk van de Nederlandse politiek niet bepaald op de voet te volgen – of hij moet in de waan verkeren dat succesvolle politici als Wilders, Baudet en Dijkhoff niet tot de elite behoren.

    “Europa, zo luidt de wens van onze elites, moet een multicultureel en post-nationaal immigratiecontinent worden dat geleid wordt door een bureaucratisch en technocratisch centrum om de volledige Europese eenwording tot stand te brengen en de eigenheid van Europese volken op te heffen.”

Het is nog altijd niet duidelijk hoe De Winter ‘onze elites’ definieert, en waar hij dit inzicht in hun geheime wensen vandaan haalt is nog mysterieuzer. Maar als hij gelijk heeft, hoeven we ons niet zo’n zorgen te maken over die sinistere elites met hun snode plannen. Ze lijken zelf niet te weten waar ze mee bezig zijn. Ze willen ‘volledige Europese eenwording’ tot stand brengen middels immigratie. Ze willen een multicultureel Europa, en dan willen ze ‘de eigenheid van Europese volkeren opheffen’: ze willen Europa dus multicultureler maken, zodat Europa monocultureel wordt. Het zal een chaos zijn in de duistere vergaderzalen waar deze James Bond-schurken samenkomen.

    “Voor de transnationale elites, waartoe ook de meeste mediawerkers en academici behoren, hebben de socialistische utopieën van een ‘nieuwe mens’ niet aan glans ingeboet. De agenda? We moeten uiteindelijk geleid worden door een visionaire wereldregering die het leven van de mensheid vormgeeft en sanctioneert. Daarvoor is totale controle over communicatiemiddelen nodig.”

Een bekentenis: ik koos deze column voor deze rubriek omdat ik het mezelf eens makkelijk wilde maken. Leon de Winter leek me geen moeilijk doelwit. Het weerleggen van zijn argumenten blijkt nu echter toch een uitdaging, omdat hij er eenvoudigweg geen noemt. In zijn beschrijving van de complotten die ‘de transnationale elites’ smeden wordt hij nooit specifiek. Door concrete voorbeelden te vermijden kan hij angst zaaien door suggestie. Zoals in een enge film. Hoe minder je van het monster ziet, hoe griezeliger het is. Als het monster onthuld wordt, is dat vaak dodelijk voor de spanning: het blijkt niet overtuigend, misschien zelfs belachelijk. Daarom is het belangrijk dat De Winter zo vaag mogelijk blijft over het monster in zijn horrorsprookje.

    “Maatregelen tegen ‘fake news’ omvatten de mogelijkheid om sociaal-ongewenste communicatie te onderdrukken teneinde fundamentele kritiek op klimaatakkoorden en internationale migratiepacten te smoren (en eventueel lastpakken, dwarsliggers en narren het zwijgen op te leggen).”

De op dit moment voorgestelde maatregelen tegen ‘fake news’ betreffen vooral voorlichtingscampagnes en omvatten niet de mogelijkheid wie dan ook het zwijgen op te leggen. Maar als De Winter werkelijk vreest dat hij binnenkort geen ‘fundamentele kritiek’ meer mag leveren, dan zou je toch verwachten dat hij dat nú doet, nu het nog kan. In plaats daarvan komt hij met vage complottheorieën waarin hij niets concreets zegt.

Mike Hughes is een aanhanger van de complottheorie dat de aarde plat is. Vorig jaar lanceerde hij zich met een zelfgebouwde raket 572 meter de lucht in om de waarheid van zijn overtuiging te bewijzen. Het verschil tussen Hughes en De Winter is dat Hughes concreet is, duidelijk achter zijn ideeën staat en de bewijslast niet ontloopt. En dat je met hem kunt lachen.



Beeld: Martin Abegglen via Flickr.

Mail

Julius Koetsier is Hard//hoofd-redactielid. Studeerde Filmwetenschappen aan de UvA en werkt sindsdien als filmcriticus, scenarist en regisseur. // julius@hardhoofd.com

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen