Boekverfilmingen. Meestal brute verkrachtingen, slappe aftreksels of kleurloze interpretaties. Ik heb zelf vaak overwogen gewoon te stoppen met het lezen van boeken, want dan vallen al die films ten minste niet zo tegen. Daarnaast verdient iedereen die het niet kan laten nog voor de aftiteling tegen zijn buurmannen en vrouwen te sissen dat ‘het boek toch veel beter was’, wetend dat zijn medekijkers dit boek toch niet gelezen hebben en zich nu inferieur voelen in de korte maar obligate nabespreking c.q. discussie, die meestal in het timeframe tussen het uit de zaal stommelen, het wc-bezoek en het aansteken van de eerste sigaret plaatsvindt, een flinke draai om de oren. Zij verdienen deze oorvijg, omdat je mensen die geen boeken lezen, maar liever geduldig op de verfilmingen wachten, met rust moet laten. Dit is een weloverwogen keuze, waarbij hun geduld juist op prijs gesteld moet worden. Bovendien is de 'ik vond het boek toch beter' een behoorlijk duffe dooddoener.
Voor degenen die het toch niet kunnen laten het boek wel eerst te lezen of dit per ongeluk al jaren geleden hebben gedaan, er zijn uitzonderingen! Een aantal adaptaties is zelfs zo fantastisch, dat je niet meer kunt kiezen tussen het boek of de film, sterker nog, eigenlijk vind je de film veel leuker. De voorbeelden die mij altijd als eerste te binnen schieten zijn A Clockwork Orange, Fight Club en Baz Luhrmans Romeo+Juliet.
Fantastic Mr. Fox is binnen dit kader best een aanrader. Waarom? Het is Roald Dahl, Wes Anderson, animatie en de stem van George Clooney in één. Anderson (regisseur van onder andere The Royal Tenenbaums en The Life Aquatic) overheerst aanzienlijk, wat misschien even slikken is – je rotzooit gewoon niet met Roald Dahl – maar uiteindelijk een hele leuke Andersoniaanse bewerking oplevert met naast Clooney, stemmen van Meryl Streep en Bill Murray.
