Octopus magazine is een online tijdschrift voor nieuwe Engelstalige poëzie. Octopus is “named after a sea creature that is intelligent, lives in dens, and uses ink as a defense mechanism.” Maar het is ook een Octopus omdat ze in elk nummer een selectie van acht (meestal nog onbekende) dichters maken.
Een van die dichters is Julie Carr, wiens associatieve, hypnotiserend ritmische gedichten in de 13de editie verschenen. Het begin van 'Motherless Abstracts' luidt:
“Sucked tongue, mother´s scarf, the overripe berries spill.
Benched in the head, kids eat cake, pigeons without feet”
Het aanbod poëzie is divers, van experimentele teksten, traditionele dichtvormen tot humoristische shorts. Maar naast poëzie en boekrecensies is er de bijzondere rubriek ´Recovery Projects´. Ik zou er graag aan mee doen, want het idee is zo mooi en sympathiek, maar ik ken geen obscure boeken. Misschien ken jij die wel, dan is dit de opdracht:
“Recovery projects are brief essays celebrating a single book that you feel people should be reading but are not reading. The recovery should be about 1000 words, about a book that is at least 20 years old & out of print, but all those are flexible. The only real requirement is that the recovery inspires a reader to want to track down that book and read it as soon as possible. Please write us to pitch a Recovery Project octopusmagazine@gmail.com.”
