Asset 14

Ga op een dak staan

Miljoenen jaren aan evolutionair ontwikkelde menselijke zelfbescherming hebben, buiten dat ik rechtop kan lopen en draaibare duimen heb, er ook voor gezorgd dat ik pathologische hoogtevrees heb. You win some, you lose some.

Mensen met andere irrationele angsten hebben het een stuk makkelijker. Wie in Nederland woont en actief bang is voor slangen is een aansteller, tenzij je naast een heel gammele dierentuin woont. Op de basisschool vertelde een jongen dat hij ’s nachts niet sliep omdat hij bang was dat de tijgers uit Dierenpark Emmen zouden ontsnappen en hem zouden opeten. Mijn basisschool stond op zo’n tachtig kilometer van Emmen, waarmee ik dus maar wil zeggen: hoe irrationeler je angst, hoe vastberadener je moet zijn om in die angst te geloven.

Hoogtevrees daarentegen is één van de rationeelste onder de irrationele, aangezien het object van de angst alom aanwezig is. Overal is hoogte. Overal. Behalve misschien in Midden-Drenthe, of in de polder, maar die gebieden zijn voor mij weer angstaanjagend om andere redenen. Als ik hier uit het raam kijk zie ik flats. Kerken. Viaducten. Vogels. Vliegtuigen. Veel dingen die met hoogte te maken hebben beginnen met de letter ‘v’. Verticaal. V2-raketten. Vallen.

Foto: Lewis Hine

Zo lang ik me kan herinneren ben ik bang voor alles waar je vanaf zou kunnen vallen en, als je slecht neerkomt, dood aan zou kunnen gaan. Waarschijnlijk heeft het te maken met een traumatische zipline-ervaring van toen ik tien was en stoer wilde doen door la route noir te kiezen in Parc Aventure, het kleinste survivalpark van heel Frankrijk - mét een kabelbaan die rechtstreeks over een meer ging. Ik was geen aerodynamisch kind, dus mijn snelheid begon al af te nemen ver voordat ik de overkant bereikt had. Daar hing ik stil, op vijfendertig meter hoogte.

Sindsdien klim ik nergens meer op. Ik heb moeite met balkons. Ik heb bijzonder veel moeite met de luchtvaart. De laatste keer dat ik vloog, begonnen de twee waarmee ik was te praten over hun favoriete aflevering van Aircrash Investigation, waarop ik naar de wc ben gevlucht.

De voorzet voor mijn bevrijding komt wanneer ik op een feest ben waar een jongen acht meter naar beneden valt, en niet sterft. Hij houdt er niet eens een botbreuk aan over.

Twee weken daarna sta ik op een dakterras in Antwerpen. We zijn op de elfde verdieping. Iemand is jarig, we drinken cava en dansen. Als mijn vrienden over de dakrand kijken, ga ik de keuken in om nog een fles te openen.

Terug op het terras zie ik een ladder die naar het echte dak leidt. Opeens voel ik een enorm verticaal verlangen. Een hoogtedrang. Ik besef hoe belachelijk die hoogtevrees is. Mensen vallen acht meter en houden er alleen wat kneuzingen aan over, en ik ben te bang om een ladder van twee meter te beklimmen. Daarbij: er is een hele wereld die alleen bestaat op de toppen van dingen.

De cava zit nog niet te dik in mijn bloed en ik zet mijn handen op de ladder. Tien treden later sta ik - ik! - op het dak van een flatgebouw en hangen de kerkklokken op ooghoogte. Een halve minuut later sta ik weer beneden alsof er niets aan de hand is. Dat is niet waar: er is een overwinning behaald.

Een paar dagen daarna ben ik op de bovenste verdieping van het theater waar ik deze maand werk. Er wordt geluncht en buiten hoor ik een doffe knal. Ik loop naar het raam en zie dat aan de overkant van de straat mensen houten platen in een metalen container gooien. Dan kijk ik naar beneden. Ik word licht in mijn hoofd, al heeft dit gebouw maar drie verdiepingen. Mijn overwinning was tijdelijk. Ik ben teleurgesteld. Maar dan denk ik terug aan de vanzelfsprekendheid waarmee ik mezelf omhoog bracht op dat dak, op die ladder, en ik besef dat het zo simpel is. Ik kan op daken staan. Ik kan in bouwsteigers klimmen. Ik kan overwinnen, en het weer kwijt zijn, en dan nóg eens overwinnen, en het weer kwijt zijn, en nóg eens overwinnen. Net zo lang tot ik meer gewonnen dan verloren heb.

--
Dit is een gastbijdrage van Joeri Heegstra. In het dagelijks leven is hij student aan de Toneelacademie Maastricht.

 

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen