Asset 14

Een schedel op je bureau

Wat te doen als het leven even tegenzit? Je verwachtingen bijstellen, of de verwachtingen gewoon helemaal maar overboord zetten? Seneca en de aikidoleraar hebben misschien het antwoord.

Vanochtend luisterde ik naar een lezing van Alain de Botton over pessimisme. Het is een goed idee, zei de Botton, om een schedel op je bureau te zetten. Als je dan even opkijkt van je werk, staat daar een effectief memento mori. 'Binnenkort ben ik zoals hij', denk je dan.

Maar ja, wat dan? Dan zie je de betrekkelijkheid der dingen in? Dan zie je hoe weinig tijd je eigenlijk hebt op dit ondermaanse en besluit je die dag niet te werken en al je vrienden te bellen om samen te proosten op dit tragische feit? Of zie je dan hoe weinig tijd je eigenlijk hebt en besluit je vanaf dat moment alleen nog maar te werken, omdat je anders niet hebt gedaan wat je wilde doen?

Toen ik er vanmiddag, tijdens een schilderklus achter kwam dat al mijn werk van de vorige dag voor niets was geweest wilde ik het liefst - behalve schreeuwen en tieren - alles kapot maken. Ik was boos, omdat dit veel extra werk betekende en verdrietig, omdat ik nooit had gedacht dat ik op mijn dertigste als 'tijdelijke oplossing' nog kieren zou kitten en kozijnen zou lakken. Ik was teleurgesteld, moe en woest. En toen moest ik aan Alain de Botton - of liever aan iets wat hij zei over Seneca - en aan mijn aikidoleraar denken.

Seneca adviseerde om vooral niet te veel goeds te verwachten en om ons geluk niet afhankelijk te maken van externe factoren, die toch niet onder onze controle zijn. Hij praktiseerde het stoïcisme, een van oorsprong Hellenistische levensfilosofie, die de mens beoogt te brengen tot een zekere innerlijke kalmte. De (hoge of optimistische) verwachting is de moeder der teleurstelling en frustratie en een uitspraak als 'het glas is half vol', was Seneca niet bepaald op het lijf geschreven. Relativeren kon Seneca dan ook als de beste, getuige deze uitspraak in een van zijn brieven aan Lucilius: 'En ik vraag je, zou je niet zeggen dat iemand een enorme stommeling is als die gelooft dat een lamp er slechter aan toe is wanneer hij gedoofd is, dan voordat hij werd aangestoken? Wij stervelingen worden ook aangestoken en gedoofd; een periode van lijden daartussenin met aan weerszijden een diepe rust.'

Illustratie: Erik Wallert

Als je niet per se lage verwachtingen tot je uitgangspositie wilt maken, dan kun je altijd nog proberen in ‘het nu’ te leven en niet te veel met straks bezig te zijn. Dit is waar de aikidoleraar om de hoek komt kijken. Ik wil mijn leraar geen levensvisie in de schoenen schuiven, ik wil hier alleen iets aanhalen wat hij ooit tijdens een les zei: 'Ik verheug me erop. Oh nee, dat mag niet, geloof ik. Ik moet gewoon hier in het nu zijn.'

De verworvenheid van de mens op andere dieren, enkele primaten daargelaten, is dat hij zich een voorstelling kan maken van dingen en situaties die er niet zijn. Gevaar kan worden ingeschat, eten kan worden opgeslagen, of zelfs verbouwd. Ik kan mij een voorstelling maken bij het leven dat ik zou willen leiden, ik kan me daarop verheugen. Als ik vervolgens een discrepantie waarneem tussen de realiteit en die voorstelling, volgt frustratie. Ik kan mijn verwachtingen verlagen, naar het voorbeeld van Seneca, of ik kan proberen in het nu te leven, zonder verwachtingen. De frustratie blijft dan uit. Maar wat gebeurt er met mijn daadkracht, mijn motivatie en mijn sterke drang mijn leven te verbeteren? Sta me toe, als onverlicht wezen, te denken dat ik niet zonder deze drie kan. Hoe praktiseer je relativering zonder op een een hellend vlak terecht te komen en vervolgens niet meer uit bed te komen? Hoe leef je in het nu met de wens van (persoonlijke of maatschappelijke) vooruitgang?

Ik schrijf dit stuk aan de schedel, die hier op mijn bureau ligt, maar ook aan die schedel die op mijn schouders rust, want ik weet niet wat ik met beide aan moet. Ze hard tegen elkaar slaan wellicht. En het opnieuw proberen.

Merel Kamp (1983) is ontwerper en mede-hoofdredacteur van VOOD, online tijdschrift over eten. Ze studeerde filosofie, meubelmaken en industrieel ontwerp.

Mail

Erik Wallert gaf zijn baan als journalist eraan om aan de Koninklijke Academie te Antwerpen schilderkunst te studeren. Op die academie worden nog technische vaardigheden geleerd, vaardigheden die Erik nu inzet in autonome tekeningen en illustraties. Hij put inspiratie uit oude grafiek, zoals krantenillustraties en strips uit het fin-de-siècle waarvan hij de sfeer en gratie toepast in tekeningen die evenwel over hedendaagse onderwerpen handelen.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen