Tijdens de kroning van Willem-Alexander kijkt iedereen eigenlijk naar de jurk van Máxima. Sanne heeft haar nog nooit op echte smaak kunnen betrappen.
De Jurk. Er wordt volop gespeculeerd over Máxima’s kroningsjapon. Misschien wel weer een leren exemplaar, of zo’n lekker gekke set van Jan Taminiau. Of zou ze weer veilig kiezen voor Valentino? Hoewel ik Máxima bewonder om haar sartoriale durf (ze verscheen onlangs nog op het huwelijk van een Luxemburgse prins met een hoed die ironisch bedoeld móet zijn geweest), op echte smaak heb ik haar nog niet kunnen betrappen. Haar lievelingskleuren rood en camel neigen naar het vulgaire, en de malle gewaden waarin ze zich pleegt te hullen wanneer er ‘gala’ op het programma staat doen over het algemeen niets voor haar. En het zal wel aan mij liggen dat ik dat beroemde spijkerjasje gewoon Heel Erg Stom vond. Waar Max wel goed in is: casual. Op staatsbezoek in Mongolië werd ze gefotografeerd op een paard, in lange broek en overhemd. Je kunt het meisje wel uit Argentinië halen, maar als je het mij vraagt droomt Máxima er soms van om over de pampa's galopperen, compleet met sombrero de vaquero en een Javier Bardem-lookalike op haar hielen. Maar we dwalen af.
De Engelse kroonprinses lijkt het al beter te doen. Kate Middleton trouwde in Alexander McQueen en op de simpele doch hippe jurkjes waar ze een voorliefde voor heeft, ontstaat vaak een enorme run nadat zij ze gedragen heeft. Zelfs in het gangbare royal-kostuum van geruite mantels en matching hoedjes weet ze er nog iets van te maken, hoewel de typisch Britse tuttigheid er ook bij Kate met geen mogelijkheid uit te rammen is.
Voor echte royale stijl moeten we terug in de tijd. Twee van deze drie koninklijke stijliconen zijn, net als Max en Kate, zogenaamde burgermeisjes. Een snelle blik op sommige royals die nog echt afstammen van de oud-adellijke families leert ons dat het verdunnen van de genenpoel DNA-technisch gezien geen slecht idee is geweest. Want wanneer prinsen slechts met echte prinsessen mogen trouwen, is het resultaat (om maar een voorbeeld te noemen) onze eigen aanstaande koning. Geen groot licht, en al helemaal geen stijlicoon. Dus Max, presta atención.
Prinses Grazia van Monaco
Voordat Grazia met prins Rainier van Monaco trouwde was ze Grace Kelly, voormalig fotomodel en wereldberoemde Hitchcock-schoonheid in films als Rear Window en Dial M for Murder. Grace ontmoette Rainier op het filmfestival in Cannes, en in 1956 werd hun verloving bekendgemaakt. Gevraagd naar zijn reactie op wat de bruiloft van de eeuw werd genoemd, verklaarde Hitchcock blij te zijn dat “Grace zo’n mooie rol heeft gevonden”. Haar bruidsjurk werd ontworpen door een Oscarwinnende kostuumontwerpster uit Hollywood, Helen Rose. Hérmès vernoemde de Kelly-bag naar Grace, en tot haar dood in 1982 was ze immer onberispelijk elegant, zonder haar typisch Amerikaanse filmsterrenlook te verliezen. Hopelijk laat Máxima zich inspireren door de Amerikaans-Franse film Grace of Monaco, die volgend jaar uitkomt (met Nicole Kidman als Grace). Een beetje old Hollywood-glamour zal haar niet misstaan.
Máxima als Grace Kelly.
Wallis, Hertogin van Windsor
Technisch gesproken géén royal. Wallis – toen nog – Simpson veroorzaakte grote beroering toen ze in de jaren dertig de Britse kroonprins verleidde. Prins Edward, die altijd een voorliefde had voor getrouwde vrouwen, werd voor het eerst in zijn leven smoorverliefd toen hij de Amerikaanse ontmoette. Wallis was een echte golddigger, maar wel eentje met stijl – ze droeg bij voorkeur de surrealistische couture van Elsa Schiaparelli. Legendarisch Vogue-editor Diana Vreeland had in deze periode een lingeriezaak in Londen, en Wallis was een van haar vaste klanten. "My little lingerie shop brought down the empire," zou ze later trots in haar autobiografie schrijven. Met twee levende ex-echtgenoten was het namelijk ondenkbaar dat Wallis überhaupt aan het Britse hof ontvangen kon worden, en een huwelijk met de troonopvolger was al helemaal out of the question. Maar de prins, en latere koning Edward VIII, hield voet bij stuk. Na een regeerperiode van nog geen jaar abdiceerde hij, met een beroemde radiotoespraak: “I have found it impossible to carry the heavy burden of responsibility and to discharge my duties as King as I would wish to do without the help and support of the woman I love.” De twee trouwden in een kasteeltje in Frankrijk. Wallis droeg een simpele maar beeldschone blauwe jurk, en als “The Duke and Duchess of Windsor” leidden ze een nomadisch bestaan als internationale societyfiguren. Alleen jammer van hun sympathie voor het nazisme. Echte liefde! (Eventueel ter inspiratie voor de kostuums: Madonna’s geflopte biopic W.E..)
Máxima als Wallis.
Kirsten Dunst als Marie Antoinette
Niet het meest moderne voorbeeld van een kroonprinses met stijl, maar de Franse Dauphine mag toch niet ontbreken in dit rijtje. Voor het gemak beperk ik mij hier tot de Marie Antoinette uit Sofia Coppola’s film uit 2006, gespeeld door Kirsten Dunst. De kostuums in deze wat mij betreft zeer ondergewaardeerde film wonnen terecht een Oscar, en in een legendarische fotoshoot van Annie Leibowitz voor Vogue is goed te zien waarom. Dunst als Marie Antoinette lijkt een wandelende cupcake, in snoeperige pastelkleurtjes en de meest prachtige stoffen: zijde, fluweel en bont. De film is opgenomen in Versailles, maar het historische decor staat in scherp contrast met de ongebruikelijke soundtrack: New Order, The Cure en Siouxsie and the Banshees (jeugdsentiment voor Max!). Marie Antoinette was dan misschien geen staatkundig genie, maar als het om koninklijke stijl gaat is ze ongeëvenaard.
Máxima als Marie-Antoinette.
Fashion Queen?
Max is dan misschien geen stijlicoon, ze is wel een slimmerik. Nederlanders willen namelijk helemaal geen fashion victim als koningin. Milou van Rossum noemde Máxima in het NRC ‘fashion queen’, en in vergelijking met Beatrix, die al sinds 1954 hetzelfde kapsel heeft, is ze inderdaad een wonder van vernieuwing. Maar was Máxima zich daadwerkelijk gaan kleden in de allerlaatste couture, iets wat ze als vrouw-van-de-wereld misschien best had gewild, had men dat niet gewaardeerd. De gemiddelde Nederlandse vrouw wil Máxima juist zien als een soort vriendin, het type dat haar kinderen naar school brengt in een makkelijke spijkerbroek.
Maar als we dan per se door willen gaan met de farce die monarchie heet, mag onze koningin er dan misschien ook uitzien als een koningin? Wat meer tiara’s, bontmantels en gouden koetsen, por favor, en graag wat minder platte schoenen, bodywarmers en suffe kapsels. Te beginnen met de kroningsceremonie eis ik een meer koninklijke garderobe - wellicht kan er wat geschoven worden met de diverse budgetten. Koningin Máxima front row bij de Parijse modeweek: dát is pas PR.