Wetenschappers, journalisten en ouders proberen wanhopig de huidige generatie twintigers te definiëren. Hou daar toch mee op! " /> Wetenschappers, journalisten en ouders proberen wanhopig de huidige generatie twintigers te definiëren. Hou daar toch mee op! " />
Asset 14

Laat ons met rust

Wetenschappers, journalisten, ouders en de twintigers zelf vallen al een paar jaar over elkaar heen met vruchteloze definities van de generatie die tussen 1980 en 1990 geboren is: generatie Y, de Millenials, de Einsteingeneratie, de Confettigeneratie. Hou daar toch mee op! Er gaan er achter de vraag 'Wat is de jeugd?' hele andere vragen schuil.

Dr. Jennifer Melfi: "Sociologists say that twenty six is in fact the new twenty one."
Tony Soprano: "And the new twenty six is what? I'm forty six, so that means I'm what, thirty five?”

-The Sopranos

Volgende week word ik 25. Dat betekent niet alleen dat ik de mijlpaal ga vieren met familie en vrienden en dat ik vanaf dan alcohol mag drinken op IJsland, maar ook dat ik deze leeftijd in 2010 bereik en dus tot de raarste generatie in de geschiedenis van de mensheid behoor. Althans, als je de gevestigde orde mag geloven. Sinds een paar jaar worstelen media, ouders, wetenschappers en niet te vergeten de twintigers zelf overal ter wereld met de vraag: wat is dit voor groep? De mislukte pogingen tot het vormen van een sluitende definitie zijn talloos: generatie Y, de Millenials, de Einsteingeneratie, de Confettigeneratie. Geboren tussen 1983 en 1996, of toch 1980 en 1990. Elke week wordt er in een of ander zaaltje ergens in Nederland een discussieavond over georganiseerd. Ik word er zo langzamerhand helemaal gek van.

Waar komt deze obsessie vandaan? Waarom frustreert het de samenleving zo dat mijn generatie zo moeilijk te vangen is? Hebben we niets beters te doen?

De jeugd is altijd de spiegel van de toekomst en in tijden van grote veranderingen wordt er altijd vol hoop of juist zorg naar deze unieke groep gekeken. Die toekomst is momenteel enger en onzekerder dan ooit tevoren. In de vraag naar een definitie van de huidige generatie twintigers schuilt daarom een vraag die mensen altijd heeft beziggehouden, maar die nu nog prangender lijkt: waar gaan we heen? Het is alsof de oudere generatie de twintiger bij de kraag pakt en door elkaar schudt, terwijl hij schreeuwt: “Ik snap er niets meer van! Alles gaat zo snel! Hoe ziet mijn leven er over tien jaar uit?! Wat is een iPad?!”

Journalist Robin Marantz Henitz schreef onlangs in New York Times Magazine een van de meest afgewogen artikelen over dit onderwerp. Zij wijst erop dat de term ‘volwassen’ ook pas in 1904 bedacht is, omdat jongeren dankzij de extreem snelle maatschappelijke veranderingen van de modernisering een compleet andere levensinvulling kregen. De industrialisering bracht een geheel nieuw soort samenleving voort, waarbinnen mensen meer communicatiemiddelen en individuele vrijheid tot hun beschikking kregen. Het leven en de behoeften van jongeren werden wezenlijk anders dan vroeger en de overheid paste langzaam de beleidsvorming hierop aan. Zo werd in Nederland pas in 1902 de leerplicht ingevoerd, die een definitief einde maakte aan kinderarbeid. Jonge mensen kregen na de modernisering de tijd om ‘volwassen te worden’, een nieuw fenomeen.

Wanneer mensen zich druk maken over ‘jeugd’, ‘jongeren’ of ‘twintigers’, praten ze dus eigenlijk niet over deze grote (en diverse) groep mensen, maar over een fascinerende tijdsgeest die ze in deze groep weerspiegeld zien. Ook nu bevinden we ons in een overgangsfase waarbij het internet, de globalisering en de digitalisering van informatie een nieuwe manier van leven voortbrengen. Mijn generatie is exemplarisch voor deze veranderingen, omdat wij zijn opgegroeid tijdens de opkomst van deze fenomenen. Weer later geboren kinderen beschouwen ze al als vanzelfsprekendheid. Ik liet mijn neefje van 4 laatst een boek zien; hij begon direct met twee wijsvingers schuivende bewegingen te maken en keek teleurgesteld toen de pagina’s niet als vanzelf omsloegen.

Onze lichamen zijn vanaf de vroege tienertijd geschikt voor voortplanting, toch krijgen we steeds later kinderen. Onze hersenen kunnen maar een beperkte hoeveelheid informatie aan, maar ondertussen zitten we met de laptop op schoot TV te kijken terwijl we SMS-en op onze smartphone. We besparen op basisbehoeftes als eten of slaap om torenhoge ambities na te streven, op verre reizen te gaan of luxegoederen te kunnen kopen. Het zal niet lang duren voordat de overheid en de sociale normen zich ook aan deze nieuwe, tegennatuurlijke fenomenen van de postmoderniteit zullen aanpassen.

De vraag blijft: als wij pioniers zijn, waarvan dan? Zijn de ontwikkelingen positief of negatief? Je kunt hier onmogelijk antwoorden op geven. De negatieve gevolgen springen in het oog: van de keuzestress en de daaropvolgende quarterlife crisis, tot serieuze psychische problemen als gevolg van de druk die het jonge postmoderne leven met zich meebrengt (zoals onlangs uitgelicht in de breed nagedragen docu ‘Alles wat we wilden’). Hare Majesteit de Koningin wees ons in haar nieuwjaarstoespraak nog maar eens op de vervreemdende gevolgen van Twitter en Facebook, die sociaal gehandicapte mensen zouden voortbrengen. Maar hier kun je net zo goed positieve kanten tegenover stellen: de wereldwijde vriendschappen en uitwisselingen van ideeën, de immer groeiende individuele vrijheid en de technische uitvindingen die ons gebruiksgemak vergroten op manieren die hiervoor onvoorstelbaar waren. Inmiddels twittert Beatrix vrolijk mee. Een algemeen waardeoordeel over een tijd is bijkans onmogelijk; het ligt eraan welk perspectief je gebruikt.

Theo Maassen zei over het internet: “Twee mensen met een zeldzame ziekte vinden elkaar. Ze wisselen ervaringen uit, te gek. Maar op datzelfde moment vinden twee pedofielen elkaar. De ene verkracht via een webcam een kindje op een manier die de ander geil vindt… Tja, ik weet het niet.” Ik betwijfel of we het antwoord op dit soort vragen in een generatie kunnen vinden. Het voortdurend bestuderen van een bevolkingsgroep maakt bovendien dat je uiteindelijk juist verder van een definitie af komt te staan en de leden van deze groep verworden tot een holle karikatuur: ‘de allochtoon’, ‘de PVV-stemmer’, ‘de twintiger’. Hou er toch mee op! Wij jongeren zijn al zelfbewust genoeg en hebben geen ruimte meer voor vragen over onze generatie in het algemeen. Er bestaat niet één verwachting voor de toekomst, net zo min als er één sluitende definitie van een bevolkingsgroep bestaat. We zullen blijven discussiëren over ons heden en speculeren over onze toekomst. Er is genoeg om ons zorgen over te maken. Maar misschien kunnen we voor antwoorden beter kijken naar de achterliggende tendensen van onze samenleving, dan ons blind te staren op een groep mensen die hier slechts een product van is.

-Dit artikel werd geschreven voor het 25-jarig bestaan van Hollandse Hoogte, dat op 1 en 2 oktober gevierd wordt in Pakhuis de Zwijger. Het verscheen eerder in NRC.next.-

Mail

Rutger Lemm is schrijver, grappenmaker en scenarist. In 2015 verscheen zijn debuut, 'Een grootse mislukking'. Hij is een van de oprichters van Hard//hoofd.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen