Door alle toeristen haten de Barcelonezen hun eigen stad." /> Door alle toeristen haten de Barcelonezen hun eigen stad." />
Asset 14

Ik haat Barcelona

Barcelona wordt elke dag overspoeld met toeristen. Hierdoor voelen de inwoners zich vervreemd van hun stad en ontstaan veel protest-initiatieven, zoals de bundel Ik haat Barcelona.

In Barcelona verklaart de Berlijnse burgemeester Klaus Wowereit voor een menigte van duizenden mensen aan het eind van zijn toespraak: “Alle vrije mensen, waar zij ook mogen wonen, zijn burgers van deze stad en daarom ben ik als vrij mens trots te mogen zeggen: Ich bin ein Barceloner!” Na deze uitspraak krijgt hij een daverend applaus. Wowereit brengt tijdens zijn bliksembezoek van zeven uur aan de Catalaanse hoofdstad ook een bezoek aan de Sagrada Família en Parc Güell. Een geweldig moment. Historisch, copyleftish en met groot gevoel voor dramatiek.

Met acties tegen het “toeristisch terrorisme” door Grups Autònoms de Resistencia Antiguiri (GARAG) blijft dit een droom tijdens mijn siësta. GARAG is ABC (Algemeen Beschaafd Catalaans) voor de Onafhankelijke Collectieven van het Anti-toeristen Verzet. Met grote letters REFUGEES WELCOME, GUIRIS GO HOME maken zij hun mening duidelijk op spandoeken en muren. Bij hun laatste actie waren de Erasmus-studenten in de uptown wijk Gràcia het slachtoffer. Bij een volgende protestactie de toeristen in het algemeen en de Duitsers zonder T-shirts, Amerikanen met Mexicaanse sombrero’s en Engelsen die in Barcelona hun vrijgezellenavond vieren in het bijzonder. Ook de hooligans van de Glasgow Rangers, die geen kaartje hebben weten te bemachtigen voor Camp Nou en dronken om zich heen schreeuwen en kotsen op Plaça Catalunya, zijn doelwit.

GARAG is misschien een klein groepje rebellen dat voor plaatselijke incidenten zorgt, steeds vaker hoor ik Catalaanse vrienden en collega’s klagen over de grote hoeveelheid toeristen in “hun” stad die zich misdragen. Net als de leden van GARAG zien zij Barcelona veranderen in een toeristisch attractiepark. De film van Woody Allen, Vicky Cristina Barcelona, doet daar nog een extra schepje bovenop. Vanuit de cruiseschepen in de haven komt een nieuwe golf toeristen, die de Ramblas definitief onbegaanbaar maken. Echte Barcelonezen verzekeren mij overigens dat zij deze boulevard al jaren vermijden.

De onvrede bij de Barcelonezen over dit “toeristisch terrorisme” heeft trouwens een literaire uitlaatklep gevonden. Een dozijn jonge schrijvers heeft meegewerkt aan de verhalenbundel Odio Barcelona (Ik haat Barcelona). De auteurs behoren allen tot de huidige generatie dertigers, die zijn geboren of getogen in Barcelona. Wat zij delen is een vreemd onderbuikgevoel dat de Catalaanse hoofdstad hen de rug heeft toegekeerd. Deze schrijvers uit de Spaanse underground, waaronder Javier Calvo, Llúcia Ramis en Matías Néspolo, beschrijven een lege en futloze stad, die verkocht is aan de hoogste bieder om hetzelfde hipheidsniveau te bereiken als wereldsteden als New York, Londen en Parijs.

Barcelona is een attractiepark voor Erasmus-studentjes. Barcelona dwingt haar bewoners te leven als zombies die naar zonnebrand ruiken. Barcelona is gewoon een dure hoer met Gaudí als G-spot. Geen zoete woordjes dus voor deze modernistische stad aan de Middellandse Zee, maar harde kritiek. Zo ook van Robert-Juan Cantavella’s Barcelona Arcade. Miljoenen toeristen hebben op de stranden van Barcelona gelegen, zijn ’s avonds naar de discotheek gegaan en hebben vervolgens een biertje van een Pakistaan op de Ramblas gekocht, alsof ze allemaal deelnamen aan een soort absurd videospelletje, Barcelona Arcade genaamd.

Tijdens de persconferentie, waar ik probeer te doen alsof ik nooit dit videospelletje heb gespeeld, vertelt Ana S. Pareja van uitgeverij Melusina dat ze de twaalf schrijvers selecteerde op basis van de drie criteria van jong, talentvol en humoristisch. Persoonlijk haat ze Barcelona niet, maar ze verafschuwt juist het grijze en saaie BCN als commercieel merk en eindeloze bouwput. Het boek is bedoeld als gezonde kritiek en tegelijkertijd als vermaak voor mensen die het een beetje gehad hebben met de stad waar ze wonen. De omslag van het boek en de reclamespot op YouTube doen mij echter denken aan een zwart/wit prent uit het jaar 1842, toen generaal Espartero Barcelona liet bombarderen om een revolutie van deze stad tegen te gaan. Hij zei destijds: “Barcelona zou tenminste iedere 50 jaar gebombardeerd moeten worden”.

Ik geef toe dat Barcelona sinds de Olympische Zomerspelen van 1992 van alles doet om als stad zo überhip mogelijk te zijn. De stad staat nu dan ook definitief op de wereldkaart. Tegenover al deze negatieve kritiek op de marketingstrategie van de stad staat de mening van de Catalaanse filmregisseur Ventura Pons: "Barcelona is een geweldige stad. De enigen die dat niet inzien zijn de Barcelonezen zelf."

-Ferenz Jacobs (Rotterdam, 1982) studeerde culturele antropologie met een specialisatie in visuele cultuur aan de Universiteit van Leiden. Hij heeft schildpadden op de stranden van de Turkse Republiek Noord-Cyprus gered en de winnende kandidaat van de eerste realitysoap in Chili geïnterviewd. Sinds drie jaar schrijft hij vanuit Barcelona voor verschillende Catalaanse en Spaanse media.-

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen