De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Mirko vindt het gevaarlijk dat de NOS niet-bestaande verbanden legt. Keulen heeft niets met Reutlingen, Würzurg, Ansbach en München te maken behalve dan dat het ook steden in Duitsland zijn.
De berichten uit Duitsland van de afgelopen dagen klonken angstaanjagend. Steekpartijen met hakmessen, een vuurgevecht in een winkelcentrum, een bomaanslag bij een muziekfestival. Binnen het tijdsbestek van een week kreeg ons buurland te maken met vier gewelddadige aanvallen.
Als we meegaan in de interpretatie van de grote nieuwsmedia, zit er een patroon van islamitische terreur in deze gebeurtenissen. Iraanse-Duitsers, Syrische asielzoekers, Afghaanse vluchtelingen, het kader is ondertussen bekend. Maar strookt dit wel met de werkelijkheid, of past het verhaal vooral soepel in de frames van nieuwsmedia en de verwachtingen van hun lezers?
De schutter in München was geboren en getogen in dezelfde stad. Waarom dan erop blijven hameren dat zijn ouders uit Iran kwamen? Dat lijkt me volledig irrelevant. De steekpartij bij de snackbar in Reutlingen vond plaats in de relationele sfeer, maakt het dan uit dat één van de betrokkenen verwikkeld is in een asielprocedure? Ook de aanmerkingen dat de aanvaller in de trein nabij Würzburg een getraumatiseerde tiener was en de dader van de bomaanslag in Ansbach een depressieve patiënt met zelfmoordneigingen, vielen compleet weg bij het oorverdovende label: moslimterreur.
Het probleem van deze ongebalanceerde berichtgeving is tweeledig. Allereerst worden er verbanden gelegd die er niet zijn. De aanvallen zijn alle vier verschrikkelijk en verwerpelijk, maar hebben allen een specifieke achtergrond en zijn geen onderdeel van dezelfde ontwikkeling. Er is bovendien geen sprake van toegenomen terreur in Europa, laat dit korte clipje van het Duitse nieuwsprogramma Tagesschau zien (even opletten NOS, zo kan het dus ook). Het aantal doden door terreuraanvallen staat op een historisch laag punt en de kans om in je eten te stikken is tien keer groter.
Ten tweede, en dit is veel kwalijker, voedt dit soort onjuiste berichtgeving een klimaat van angst en onverdraagzaamheid. Een klimaat dat op zijn beurt weer leidt tot extreme surveillance, de inperking van burgerrechten, naargeestig nationalisme en toegenomen discriminatie. In plaats van dit soort maatschappelijk reflexen te voeden met sensationele, want populaire, koppen en conclusies, zouden de grote nieuwsmedia een tegenwicht moeten bieden door middel van geïnformeerde en genuanceerde context.
Het tegenovergestelde lijkt te gebeuren. In een redactioneel stuk getiteld ‘Angst en spanning, het voelt alsof Duitsland nu aan de beurt is’ schrijft de NOS onder andere: “Het anti-vluchtelingensentiment groeit al langer in Duitsland, onder meer vanwege de massale aanrandingen in Keulen en andere grote steden.” Fout en kwalijk! Fout omdat de daders van de aanrandingen rondom de jaarwisseling in Keulen uiteindelijk helemaal geen vluchtelingen bleken te zijn. En kwalijk omdat het constant blijven herhalen van die misvatting ongetwijfeld wel zal hebben bijgedragen aan het genoemde ‘anti-vluchtelingensentiment’.
Op deze manier wordt langzaam maar zeker een nieuwe werkelijkheid gecreëerd. Een werkelijkheid die niet gebaseerd is op tastbare feiten, maar die wel degelijk tastbare gevolgen heeft.