Het grootste propaganda-evenement van deze tijd komt er weer aan. Het eerste wat je ziet als je in Londen komt, zijn vijf gigantische Olympische ringen op St. Pancras International. De straten hangen vol met banieren en zijn voorzien van extra Olympic Lanes, een deel van Hyde Park en St. James Park is afgezet, en als antwoord op de Eiffeltoren en het Vogelnest is een 115 meter hoge stalen krakeling neergezet. Het gaat, kortom, om sneller, hoger,  sterker. Dat er ook nog gesport wordt, is bijzaak.
De resultaten zijn gemengd. De spelen van Barcelona 1992 waren een financieel fiasco, maar ook de meest succesvolle citybranding ooit. Athene 2004 probeerde dat in beide opzichten te overtreffen, maar slaagde alleen in het fiasco: wat beklijft is niet het beeld van ‘terugkeer naar de bakermat’ of Griekenland als op en top modern land, maar van opmaat naar de Griekse schuldencrisis. Beijing 2008 moest China tonen als nieuwe wereldmacht en dat kon moeilijk mis gaan, maar wat óók bijblijft zijn #Ai Weiwei, de #sloopspelen en de #smogspelen.
Londen heeft, als internationale hoofdstad van hip, geen citybranding meer nodig. Maar dat middenin de Tweede Grote Crisis de Olympische Spelen in het centrum van de bankwereld gehouden worden, stemt ironisch. Als de Spelen van 2012 een motto hadden, zou dat kunnen zijn: #What Crisis?
Van crisis is inderdaad weinig te merken. Er zijn minder opheffingsuitverkopen dan in Amsterdam, de skyline wordt doorstoken door gigantische wolkenkrabbers in aanbouw, en in de City zwermt het nog steeds van bankiers die nét iets eleganter gekleed zijn dan op de Zuidas. Wel zijn er overal vriendelijke, maar zenuwachtige mensen in gele hesjes, piepende portofoons en bordjes die je eraan herinneren dat je door een CCTV bekeken wordt. En Londen was toch al de stad met de grootste dichtheid aan beveiligingscamera’s.
Terwijl de zondagskranten hun grootste lettertypen wijden aan een schandaal omtrent de beveiliging – het leger moest worden ingezet nadat beveiligingsfirma G4S er niet in slaagde 13.700 beveiligers te leveren – lijkt de grootste bedreiging voor Londen 2012 banaler: regen. De neerslag breekt namelijk alle Olympische records. En zo zou Londen 2012 wel eens de geschiedenis in kunnen gaan als de #Rain Games.

Door Floris Solleveld