Beeld: Joost de Haas

Deze week: het tijdelijke Stedelijk, hoofddoekjes in de HEMA, Louis van Gaal, de Dalai Lama en de komst van Noam Chomsky." />

Beeld: Joost de Haas

Deze week: het tijdelijke Stedelijk, hoofddoekjes in de HEMA, Louis van Gaal, de Dalai Lama en de komst van Noam Chomsky." />
Asset 14

Chomsky is een rockster

Een beetje New York in Nederland: hard//talk is onze variant van Talk of the town van The New Yorker. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Graag horen we wat u van deze rubriek vindt. Mailt u ons!

Rolmodel

Circus Chomsky

Noam Chomsky komt naar Nederland. De Westerkerk in Amsterdam was binnen een paar dagen uitverkocht, de website waarschuwt voor illegale doorverkoop, het IISG streamt live en zijn lezing in Leiden zal op groot scherm te zien zijn. De meest geciteerde intellectueel ter wereld is ondertussen 82 en nog steeds voltijd kwaad over het onrecht in de wereld. Onlangs vroeg BBC-interviewer Jeremy Paxman: “Why haven’t you mellowed?” Chomsky: “Because I look at the world.”
Er is iets paradoxaals aan de positie van Chomsky als cultfiguur. Naast de meest geciteerde is hij vermoedelijk ook de best betaalde anarchist ter wereld: na 11 september kon hij zijn gages voor een lezing ophogen tot $11.000.
Het is moeilijk om je de hedendaagse taalkunde voor te stellen zonder Chomsky. Wie Syntactic Structures (1957) openslaat wordt nog steeds getroffen door de helderheid waarmee hij grammatica als een formeel systeem beschrijft. Aspects of the Theory of Syntax was in de jaren zestig een onwaarschijnlijke bestseller, en nog steeds worden mensen kwaad over zijn opvatting dat taal een diepere structuur heeft die zo complex is dat ze onmogelijk geleerd kan worden en daarom wel aangeboren moet zijn.
Maar dat is niet waarom de Westerkerk straks vol zit. Anders dan zijn rivaal George Lakoff, die tegenwoordig vaak wordt aangehaald door journalisten vanwege zijn ideeën over framing, bedrijft Chomsky namelijk geen politiek als linguïst. En dat scheelt. Waar Lakoffs boeken aan elkaar hangen van zelfherhaling, pseudowetenschap en radical chic, heeft Chomsky tenminste de street credibility van iemand die in de jaren zestig voor tien man in het buurthuis tegen de Vietnamoorlog tekeer ging. Maar of zijn gehoor in de Westerkerk iets zal horen wat ze nog niet wisten valt te betwijfelen. Vermoedelijk komen ze vooral om Chomsky te zien.
Daarom een waarschuwing: reken niet op een boeiend gesprek naderhand. Chomsky blijft niet borrelen.

Door Floris Solleveld

Ver weg

Democratische hervormingen in bezet Tibet

Niet Kadhafi of Mubarak, maar de veertiende Dalai Lama, Tenzin Gyatso, is de langst zittende politiek leider ter wereld. Al sinds november 1950, een maand na de Chinese inval in Tibet, is hij de internationaal erkende leider van de Tibetanen. Broeder Leider, de Gids van de Revolutie van Libië, komt met zijn 42 jaar slechts op een teleurstellende tweede plaats. Mubarak doet met zijn twintig jaar niet eens echt mee.
De ironie hierbij is wel dat de macht van de Dalai Lama niet veel verder strekt dan zijn eigen persafdeling; China maakt de dienst uit in Tibet. Bovendien droeg de Dalai Lama al in 1990 zijn politieke functies over aan de Tibetaanse regering in ballingschap. Daarom is het des te opvallender dat Zijne Heiligheid afgelopen week bekend maakte af te zullen treden voor een democratisch gekozen leider.
De Dalai Lama lijkt bijna geïnspireerd te zijn door de dictatoriale bijltjesdag die het Midden-Oosten overspoelt, alhoewel zich voor zijn residentie in Noord-India nog geen woedende volksmassa’s hebben samengepakt. Toch is politieke hervorming noodzakelijk, zoals hij volgende week op de bijeenkomst van het Tibetaanse parlement in ballingschap duidelijk zal maken.
Het is niet dat hij zich zorgen maakt om zijn eigen positie, maar om die van zijn opvolger. China, door wie de Dalai Lama gezien wordt als separatist, wacht geduldig tot hij komt te overlijden, zodat ze een eigen opvolger naar voren kunnen schuiven. Dit deden ze ook al in de zogenaamde Pänchen Lama-controverse (de Pänchen Lama is de vice-Dalai Lama), toen de Chinezen hun eigen reïncarnatie van de Pänchen Lama identificeerden en van de Tibetaanse kandidaat plotseling geen spoor meer te bekennen was. Mochten de Tibetanen nu een 'gekozen leider' krijgen, dan kan Bejing díe truc in ieder geval niet meer uithalen.

Door Elon Heymans

De letteren

Louis van Gaal

Louis van Gaal heeft zich onmogelijk gemaakt in München; niet vanwege zijn voetbalprestaties, maar vanwege zijn boek. Zijn boek, ja. Dat niemand heeft gelezen. De coach moet Bayern aan het einde van het seizoen (voortijdig) verlaten.
Van Gaal is een van de meest succesvolle trainers uit de geschiedenis van het clubvoetbal. Vorig seizoen voegde een ‘dubbel’ aan zijn palmares toe: het landskampioenschap en de nationale beker van Duitsland. Van Gaalde haalde tevens de finale van de Champions League. Nu, nog geen tien maanden later, zit Louis op de wip. Bayern staat vijfde, is uitgeschakeld in de beker, en het is de vraag de 1-0 voorsprong tegen Inter Milaan in de kwartfinale van de Champions League dinsdag aanstaande kan worden behouden.
Toch is dit niet de ware reden achter zijn vertrek deze zomer, aldus de Duitslandcorrespondent van NRC Handelsblad, Joost van der Vaart (geen broer van). Je zou zeggen: volgend seizoen wordt het beter. Kijk maar naar de statistieken. Maar de verhoudingen tussen Van Gaal en de Beierse clubleiding zijn bekoeld. Volgens Van der Vaart gebeurde dat na publicatie van Van Gaals grote autobiografische 'voetballeerboek' Biographie und Vision: Louis trok met zijn boek te veel eer naar zich toe en beledigde bovendien de clubleiding door hen een exemplaar te overhandigen. Dit overkwam Jaap Stam eerder bij Manchester United na voorpublicaties uit zijn biografie (thans enkel tweedehands verkrijgbaar): het boek kon clubtrainer en –icoon Alex Ferguson niet bekoren en de kale verdediger kon ondanks al het succes zijn spullen pakken. Wat betekent dit nu? Welnu, voetballers moeten voetballen en niet schrijven. Behalve geschiedenis, dan.
Je moet dus gewoon de Champions League weer winnen, Louis. En bondscoach worden van Argentinië.

Door Philip Huff

Commentaar

De worst van Flip Dewinter

"Ontslagen omdat ik een hoofddoekje draag." Het klinkt als een poster tegen racisme, zoals je die wel vaker ziet. Maar is racisme wel zo’n onfeilbaar en vastomlijnd begrip? De Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam in België lijkt daar anders over te denken. Ze ontsloegen een meisje met een hoofddoek, uit culturele fijngevoeligheid.
"In België werkt het anders, dat is tenminste de informatie die wij hebben gekregen. Daar is het een uitzondering als iemand in een publieke functie een hoofddoek draagt. Ze zijn daar blijkbaar minder ver, minder tolerant dan in Nederland," was HEMA's reactie, zoals te lezen in de Volkskrant van 9 maart. En hierdoor werd het contract van de uitzendkracht die, na negatieve reacties van klanten, weigerde haar hoofddoek af te zetten, niet verlengd. Wie is de HEMA om die arme, minder ver geëvolueerde Belgen voor het hoofd te stoten? Men moet zich aanpassen als men in andermans land is, nietwaar?
Maar is het wel acceptabel om je als winkel te laten leiden door de vooroordelen van je klanten? Jozef De Witte, directeur van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR) vraagt zich af of het dan ook mogelijk is om winkelbedienden te ontslaan die te dik of te dun zijn, of piercings hebben. En toegegeven, hij heeft een punt. Discriminatie uit commerciële motieven is nog steeds discriminatie.
Natuurlijk staat het een werkgever vrij om zijn werknemers te vragen zich neutraal op te stellen, wat kan inhouden dat de HEMA winkelbediendes vraagt om geen aanwezige tekenen van hun geloofsovertuigingen te dragen. Maar wellicht moet de HEMA zich afvragen hoe neutraal ze overkomen als Flip Dewinter van het Vlaams Belang in 'Nog steeds wakker Nederland' oproept om en masse rookworsten bij ze te kopen. Ook als die niet verkrijgbaar zijn in dat minder ontwikkelde land.

Door Meredith Greer

Post Scriptum

Tijdelijk Stedelijk

Afgelopen weekend snelde kunstminnend Nederland zich naar de nieuwe expositie in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Hoewel, een nieuwe expositie? Volgens het museum is het slechts een “temporary stedelijk” in de gerenoveerde oudbouw. Toen het museum in 2008 uit het Post CS gebouw vertrok, bleek dat de verbouwing aan het Museumplein flink wat vertraging had opgelopen. Het Stedelijk was dakloos, de vaste collectie verbleef in het depot, en de culturele elite werd steeds wanhopiger. De Facebookpagina Stedelijk doe iets werd opgericht, en bij een college kunstgeschiedenis barstte de hoogleraar bijna in tranen uit toen ze besefte dat de zaal gevuld was met "een generatie zonder Stedelijk". Nu opent het museum zijn deuren met een tijdelijke expositie van de vaste collectie.
Het is een verademing om over de monumentale trap en door de zalen van het gebouw te lopen en werken te zien die je alleen van plaatjes kende. Maar al wandelend blijkt een rode draad in de expositie te ontbreken; tijden, thema’s en stromingen buitelen over elkaar heen. Het bijbehorende tekstje biedt ook weinig uitkomst: Temporary Stedelijk 2 toont de veelgeroemde collectie moderne en hedendaagse kunst en vormgeving in de hele breedte." Hoe goed de werken ook zijn, het willekeurig neerzetten van werken met alleen de titel, kunstenaar en het jaartal ernaast is teleurstellend. Als een roofdier struin ik de zalen af: hoe kan mijn culturele honger gestild worden als ik niet weet waarom ik dit voorgeschoteld krijg? Mijn tocht eindigt bij het werk Dubble tumble van Piero Golia, dat speciaal voor deze expositie is gemaakt en nieuw licht werpt op abstractie, kunst en ruimte.
Het kan dus toch. Stedelijk, doe het!

Door Roos Euwe

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen