De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Vincent Tijms hoopt dat democratie geen slechte naam krijgt door de nieuwste golf politieke vernieuwers.
De democratie wordt bedreigd, waarschuwde Barack Obama in zijn afscheidsrede als Amerikaans president. In een voor zijn doen ongebruikelijk doemscenario stelt hij dat toenemende economische ongelijkheid voor meer cynisme en polarisatie zorgen, dat burgers zich door die polarisatie steeds minder in elkaar verplaatsen en dat rede en overleg langzaamaan plaatsmaken voor filter bubbles en wantrouwen. Onder zulke omstandigheden is het democratisch proces, dat gebaseerd is op gemeenschappelijke besluitneming en saamhorigheid, nauwelijks nog mogelijk. Democratie, zo betoogde de uitzwaaiende president, moet daarom door Amerikaanse burgers actief worden versterkt en nooit voor lief worden genomen.
In Nederland zijn er momenteel talloze partijen die hoog van de toren blazen over het versterken van democratie. De Partij voor de Vrijheid liet na het Oekraïne-referendum een onderzoek doen naar de mogelijkheden voor meer referenda in Nederland. De uitvoerende organisatie van dat onderzoek, Forum voor Democratie, is zelf inmiddels onder leiding van Thierry Baudet een politieke partij voor democratische vernieuwing geworden, die volksinitiatieven, bindende referenda en gekozen burgemeesters belooft. Columnist Jan Dijkgraaf startte op zijn beurt de partij GeenPeil, die formeel geen standpunten heeft, maar vertegenwoordigers naar de Tweede Kamer stuurt om exact zo te stemmen als de (meerderheid van) de achterban wil. Ook Jan Roos, lijsttrekker van VoorNederland en mobilisator van het 'Leger des Peils', strijdt voor democratisering van het politiek bestel.
Betekent dat dat er in Nederland hard gewerkt wordt in de geest van Obama? Het is opvallend dat de democratische vernieuwers allemaal uit grofweg hetzelfde politieke hoekje komen. Jan Dijkgraaf beweert wel dat GeenPeil politiek neutraal is – de achterban beslist immers – maar de impliciete veronderstellingen van zijn partij sluiten feilloos aan bij het politiek verhaal van de rest: 1) er is verzet nodig tegen een elite die de volkswil niet hoort en 2) dat verzet komt er door meer democratie, waarbij 3) democratie is gereduceerd tot stemmen en doen wat de meerderheid stemt. Dat is beslist een andere invulling dan die van Obama, die in zijn speech cynisme juist als gevaar voor een goed werkende democratie ziet.
Toch is het wel een verhaal dat werkt. En omdat andere partijen nauwelijks een alternatieve visie op democratisering geven, kunnen Wilders, Baudet, Roos en Dijkgraaf zich met gemak als hoeders van de democratie opwerpen. Net zoals milieubescherming ooit een ‘links’ thema werd, kan democratisering nu een ‘rechts’ thema worden, waarvan mensen buiten dat laatste electoraat vooral een vieze smaak in de mond krijgen. Politicoloog Jason Brennan deed hiertoe vorig jaar al een voorzet: in zijn boek Against Democracy pleit hij voor het invoeren van een nieuw type technocratie.
Politieke partijen en denkers zullen daarom op hun eigen manier de vraag om democratische vernieuwing moeten beantwoorden. Voor linkse partijen is er veel te halen, want juist democratie kan een middel tegen onderdrukking, ongelijkheid en oorlog zijn, zolang hij maar gebaseerd is op gemeenschappelijk overleg. We moeten democratie niet alleen niet voor lief nemen, maar ook blijven liefhebben.
Afbeelding via Wikicommons.