“When you enter the first room, throw the coin you’re holding in your hand into the box on your left side.
Within a few seconds a film will start.
The film has no end.
Your first step is straight ahead.”
(Uit: Das PERISTAL SINGUM labyrint van theatergroep Karmanoia)
Een kleine, atletische jonge vrouw heeft me net aan de hand begeleid naar een gang achterin een club in Oost-Berlijn. Ik moet al mijn spullen achterlaten: geen tas of telefoon, geen sieraden, bij voorkeur ook geen bril: “Are you able to see clearly about 2 metres ahead of you? Yes? That will do. Are those shoes comfortable? And would you like to use the toilet? You might be away for a while…”
Karmanoia: totaaltheater voor één bezoeker
De Berlijnse theatergroep Karmanoia bouwde ruim 9 maanden lang aan een labyrint dat zich uitstrekt over 4 verdiepingen van een pand in Treptow (een wijk in voormalig Oost-Berlijn). De – deels internationale - groep bestaat uit een wisselende samenstelling van theatermakers, beeldend kunstenaars en muzikanten en functioneert als een idealistisch collectief zonder vaste leider of taakverdelingen.
Op het schemerige terras voor het pand waar 'Das PERISTAL SINGUM labyrint' in verborgen zit, hangt een groepje Berlijners rond in circusachtige outfits. Een meisje van de groep heeft net een assortiment camemberts voor zich uitgestald en concentreert zich nu op het vervaardigen van een joint. Zo nu en dan wordt iemand door haar van het terras opgehaald en aan de hand mee naar binnen genomen. Naast mij komt een van de circusachtige figuren zitten, met wie ik in een nonchalant gesprek beland:
“Een paar jaar terug zijn we begonnen zonder een duidelijk vooropgezet plan: we hadden gewoon zin om iets te maken, een of ander theatraal totaalkunstwerk, dus verspreidden we in eerste instantie simpelweg wat ideeën. Uit alle hoeken vulden mensen ons aan, omdat ze via-via over onze plannen hadden gehoord. De een had een berg oude vrachtwagenonderdelen of opgezette eenden op de kop getikt, een ander kon stalen constructies lassen. Noem maar op. Zo ontstond een enorme hoeveelheid materiaal. […] Met drie man tekenden we uiteindelijk de complexe constructie van een labyrint uit. Belangrijk daarbij was ook de ontwikkeling van een dramatische en theatrale lijn: het verspreidden van symbolen en kruiselingse verwijzingen die de zoektocht door het labyrint zowel onoverzichtelijk maken als richting geven.”
"Das PERISTAL SINGUM" door Malu Peeters
(Bovenstaand fragment is een associatieve audiocollage op basis van mijn herinneringen aan Das PERISTAL SINGUM labyrint. Compositie met dank aan fragmenten van Karmanoia, Heiner Goebbels, e.a.)
Overal zitten speakers onzichtbaar ingebouwd. Sommige ruimtes werken met sensoren die licht en geluid aansturen. Vloeren klappen plotseling om, via een glijbaan val je in een enorm stalen ei waar je na lange omwegen telkens weer opnieuw in blijkt uit te komen. Je kruipt door scheve gangen, achter piepkleine deurtjes klinken sirenes en geschreeuw, je dwaalt af in een glazen koker waar het koud en vochtig is, een tekening aan de muur geeft tegenstrijdige aanwijzingen en plotseling wordt alles donker…
“Landschaft der durch die Luft wehenden Gedanken”
Karmanoia: “We bouwen inmiddels alweer 10 jaar labyrinten (Een eerder labyrint van Karmanoia bevond zich in een kraakpand in Neuköln, dat helaas in juni 2009 werd gesloopt, -red.) en als het aan ons ligt blijven we dat doen, ook buiten Duitsland. Das PERISTAL SINGUM noemen we nu ‘af’, maar we zullen altijd kleine dingen blijven veranderen en aanvullen. […] Een deel van de groep smeedt op dit moment plannen voor een nieuw labyrint in Buenos Aires. Het maakt ons niet uit waar we werken, als we maar voldoende kunnen eten en een dak boven ons hoofd hebben. Dus als er iemand met een stuk bos in Rusland op de proppen komt: Na klar, dann schaffen wir es da!”
De aantrekkingskracht van de angst
Het labyrint of doolhof is al duizenden jaren een 'fysiek' symbool van de menselijke levensloop of spirituele queeste. Gedurende de 18e eeuw won het labyrint opnieuw aan populariteit, vanuit het (Romantische) verlangen van de mens - tijdelijk - de controle uit handen te geven en fysiek angst te beleven. Op de onbekende paden van het labyrint raak je overgeleverd aan primitieve reflexen en instincten: al je zintuigen op scherp.
Hoewel sommige labyrinten, zoals bijvoorbeeld in bepaalde tuinen van Engelse kastelen, meer gericht zijn op het afleggen van een onbekende weg en het pure alleen zijn (alleen kun je je immers niet meer verhouden tot een ander en ben je daadwerkelijk op jezelf teruggeworpen), daagt het labyrint van Karmanoia de bezoeker uit via alle zintuigen de persoonlijke grenzen van de angst op te zoeken. Das PERISTAL SINGUM is belevingstheater tot in het maximale, een volledig gecontroleerde beleving die je voor even alle controle uit handen neemt.
Ik heb ruim 1,5 uur gedwaald door de surrealistische ruimtes van Karmanoia’s labyrint. De overdaad aan lichamelijke en geestelijke indrukken nam mijn rationele denken over en stuurde me op een angstaanjagend realistische trip door een absurde nachtmerrie. En elke seconde was volkomen echt.
___________
Das PERISTAL SINGUM van Karmanoia bevindt zich op de Markgrafendamm 1, in Berlijn (Treptow), achterin club Salon Zur Wilden Renate. Het labyrint is geopend van woensdag t/m zaterdag van 18u tot ca. middernacht. Vanwege het feit dat je geruime tijd volkomen alleen in het labyrint moet kunnen ronddwalen, wordt per avond slechts een beperkt aantal bezoekers tot het labyrint toegelaten. Toegang: 10 euro.
De mensen achter Karmanoia houden ervan onvindbaar en onbereikbaar voor contact te zijn. Voor meer informatie of een routebeschrijving kun je daarom mailen naar: malu@hardhoofd.com.
www.karmanoia.de
http://www.myspace.com/karmanoia
www.renate.cc