Dat Mees geniet van goede wijnen betekent niet dat ze een snob is." /> Dat Mees geniet van goede wijnen betekent niet dat ze een snob is." />
Asset 14

Glasbak

Fles wijn, fles wijn, fles wijn, appelsap, fles wijn, biertje, pot augurken, fles wijn, fles wijn, fles wijn. De vrouw op de bushalte keek me met een scheef oog aan terwijl ik glaswerk uit drie overvolle plastic tassen stuk voor stuk de container in schoof. Luid klingelend was ik het plein overgelopen, mezelf inprentend dat het vooral géén walk of shame was. Ik was het afgelopen jaar niet bepaald opruimerig (maak daar misschien maar de afgelopen zevenentwintig jaar van) en waardoor een aardige verzameling flessen was ontstaan. Lang stonden ze opeen gepropt onder het aanrecht. Steeds kwamen er meer bij, de ruimte werd krapper, de kleine restjes droesem onderin veranderden van wijn in azijn in een fruitvliegjesvalstrik. Vandaag had ik besloten ze eindelijk weg te tiefen. Eenmaal bij de glasbak deden de flessen me terugdenken aan de momenten waarop ze waren aangeschaft, en waarop ze waren open getrokken. Een Crémant de Bourgogne, een Picpoul de Pinet, een Chianti, een Albert Heijn Prosecco, een Sauvignon Blanc uit de Loire.

“Mees, het is ongelofelijk hoe je je in zo’n korte tijd hebt ontwikkeld tot wijnsnob.” Mijn huisgenote keek een half jaar eerder wat bezorgd toe hoe ik een hele lade van onze koelkast vulde met mijn in Italië en Frankrijk aangeschafte wijnen. Er bleef aanzienlijk minder ruimte over voor andersoortige consumpties die het koelen waard waren. Ze had gelijk. Niet lang nadat ik bij café Schiller was gaan werken, begon ik te leren over wijnen. Iets waarvan ik eerder geen enkel benul had. Mijn smaak was veranderd, mijn kennis vergroot. Twee jaar geleden had ik geen flauw idee dat Chardonnay een druif was, en als je had gezegd dat Merlot een stad in de Bordeaux was, had ik je misschien nog wel geloofd. Toegegeven, nog steeds moet ik lachen als iemand in een wijnglas ruikt en zegt “Mest... frambozen... natgeregende straten van Avignon...”, maar ergens is het vooral heel erg leuk om ergens meer over te leren en om ondergesneeuwde zintuigen verder te ontwikkelen.

Wijnkennis is al eeuwenlang een statussymbool. De welgestelden dezer wereld pochen graag met hun wijnkelder, of deze nou gevuld is met Romaneé Conti’s (oud geld) of een Louis Roederer Cristals (nouveau riche) is. Op wijnproeverijen zie je ze dan ook lopen. De opgeschoten gastjes, met hun blonde vriendinnen, die van wijn hun hobby of zelfs hun werk gemaakt hebben. Vrijwel zonder uitzondering dragen deze mannen overhemden met een ander patroon aan de binnenkant van de kraag en de manchet, en de overbodige knoopjes vechten om hun bestaansrecht. Onder hun broek een paar sneakers van de Shoebaloo, in hun zak zit de sleutel van hun glimmend nieuwe Vespa. De sommelierswereld is er één van mannen. Vrouwen zie je ook aan het werk, maar de kerels met hun opgedofte haantjesgedrag zijn beter vertegenwoordigd. Ik heb nog niet veel proeverijen bezocht in mijn leven, maar zo veel is me duidelijk geworden.

Foto: privécollectie Ava Mees List

Afgelopen zondag bevond ik me op een diner met een stuk of honderd Franse wijnboeren, in een afgehuurde zaal aan de rand van Parijs. Die dag hadden ze vergaderd over de toekomst van de Association des Vins Naturels, een beweging die er naar streeft geen enkele troep aan hun wijn toe te voegen. Er was niemand met een recht gebit, bijna iedereen rookte sjek. Fles na fles na fles werd opengetrokken. Ik poogde het Frans te ontwaren wat er om me heen werd gesproken ("Waarom praat niemand zoals op die bandjes die we vroeger tijdens de les luisterden?") en tegelijk het eten te herkennen wat op mijn bord lag ("Oké, het is een oester, maar wat was dat witte geraspte spul erbovenop?"). Ondertussen werd mijn glas met steeds een andere wijn gevuld. We dronken alles door elkaar, en er werd zeer zeker niets uitgespuugd. Tegen het eind van de avond stond ik arm in arm met een wijnmaker en kreeg ik een baan aangeboden in een bar à vin in het zuiden van la douce France.

De volgende dag waren we op de officiële Vin Naturel Dégustation. Dezelfde boeren stonden nu achter hun tafels, de wijnen netjes voor hun neus uitgestald, en ik stond aan de andere kant. Alles moest worden uitgespuugd in enorme tonnen met een vloeibare inhoud waar je flink wat ontgroeningsgrapjes mee zou kunnen uithalen. Hoewel we in Parijs waren was het gehalte conservatievelingen beduidend laag. En toen zag ik ze in ene. Twee gozers, de één jong en de ander volgroeid. In hun hand een dure pen, een notitieblok. Hun gezichten stonden op zuur, hun overhemden waren strak gestreken, zo uit de verpakking bijna. Maar als ze opkeken zag je dat ze zich een beetje verloren voelden. Hier waren geen schone vloeren, hier was geen prestige, hier waren geen Michelin sterren. Ik moest een beetje om ze gniffelen die jongens. Het was alsof ze waren vergeten waar wijn drinken ook om gaat: om bacchanalen, om levensvreugde, om dansen, om je overhemd verkeerd knopen en in het hooi belanden met een mooie deerne. Elitair zijn is leuk, maar het kan op een andere manier. Met een beetje elan. Ongekamd haar. Of een vlek op je rok. Met een glas wat onder de lippenstift zit. Met een mond vol blauwe tanden, omlijst door paarse lippen. Perfectie is saai, en snobisme is voor plebs. Uiteindelijk belandt het toch allemaal in dezelfde glasbak.

Mail

Ava Mees List

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen