Asset 14

Jurassic Park 3D

Deze week gingen onze redacteurs naar de heruitgave van Jurassic Park (1993). Ditmaal is de film in 3D te bewonderen. Na afloop worden enkele wijdverspreide misverstanden rechtgezet: "De Brontosaurus heeft nooit bestaan, shocking feitje!"

Rutger: Het was niet alleen een avondje nostalgie, maar ook een lesje ‘filmmaken doe je zo’. De film is nog altijd geweldig. Wat een kunde van Steven Spielberg! Daar kunnen de blockbuster-regisseurs van vandaag een puntje aan zuigen.

Zara: Spielberg heeft de standaard-Hollywoodfilm zoals we hem nu kennen zo’n beetje uitgevonden. Het heeft alle elementen, alles klopt. Je kunt ervan houden of niet, maar een goede filmmaker is hij zeker.

Sanne: Ik zat echt te genieten. Het glaasje waarin het water begint te trillen, het geritsel in de struiken, een dreigend gedreun in de verte... Zonder dat je de Tyrannosaurus Rex ziet, denk je al: OH GOD NEE...

Rutger: De film wordt heel sterk opgezet in een strakke proloog. Zonder dat we weten waar de film over gaat, wordt duidelijk gemaakt dat dinosaurussen eng zijn. Met name in de scène waarin Alan Grant met de fossiele raptor-nagel over de buik van een dik jongetje schraapt. Daarna wordt het begin van de film steeds uitgesteld: als ze aankomen in de helicopter met de geweldige theme song van John Williams, als ze de eerste dino zien (“Welcome... to Jurassic Park!”), als ze door die belachelijk grote poort het park in gaan, en dan pas echt als de stroom uitvalt en de T-rex komt. Wauw! Wat een spanningsopbouw. De keukenscène is het meest bloedstollende wat ik ooit in een film heb gezien.

Zara: Wat vonden jullie van de toevoeging van 3D? Ik vond het zeker wel werken. Dat moment als ze met hun jeep voor het eerst het terrein op rijden en die enorme dino’s in zicht komen, dat voelde ik wel hoor. Het gevoel van afstand, en daardoor dus ook nabijheid, was nu veel sterker.

Sanne: Ja, ik vond het ook wel leuk. Maar ik vind het altijd zo suf om met zo’n stomme bril in de bioscoop te zitten… Ik voelde me sowieso suf, aangezien ik de enige volwassene in de zaal was. En dan zat ik daar ook nog alleen, als een soort weirdo. 

Rutger: Haha, Sanne de dino-pedo. Soms is 3D gewoon een kijkdoos: een soort hologram op de voorgrond met ‘diepte’. Maar ik zat er meer in dan ooit - en ik heb de film denk ik zo’n tien keer gezien. Al kan dat ook door de Dolby Surround komen. Er leek echt een T-rex voor de bioscoopdeur rond te stampen.

Sanne: Ik weet niet in hoeverre de film digitaal is opgepoetst, maar de effecten waren eigenlijk toch nog steeds fokking goed, ook zonder 3D? Ik bedoel, Lord of the Rings-achtig goed. Ik dacht geen moment: oh, wat ziet die zieke Triceratops er nep uit.

Zara: Ik heb de 2D-versie van Jurassic Park toevallig laatst nog gekeken, maar toen zag het er ook al zo mooi uit hoor.

Rutger: Het is bizar hoe fier de special effects en de poppen overeind zijn gebleven na twintig jaar. Alleen die eerste Brachiosaurus is duidelijk computerwerk, maar daarna geloof je alles. Hoe natuurlijk die beesten bewegen, bleef me verbazen. Als dinosaurussen nu echt tot leven gewekt zouden worden en ze zouden er niet uit zien zoals in Jurassic Park, dan zou ik ze niet serieus nemen.

Sanne: Ja even wat, wisten jullie trouwens dat de Brontosaurus nooit echt bestaan heeft? Is dat niet shocking? Denk aan Platvoet en zijn vriendjes!

Rutger: Wat?! Dit is even een Sinterklaas-momentje. Zoveel jeugdige illusies gaan hier in rook op.

Zara: Dan heb ik nog een leuk feitje voor jullie: wisten jullie dat Jurassic Park eerst met stop motion figuurtjes gemaakt zou worden? De man die dit zou doen, had ook daadwerkelijk alles al gemaakt. Tijdens de tests vond Spielberg het niet realistisch genoeg, waarna het besluit om het met CGI te doen werd genomen. De dood van stop motion.

Rutger: Wow! Maar wisten jullie dat de sound effects van de dinosaurussen van de schreeuwen van andere dieren komen? De velociraptors die elkaar roepen, zijn schildpadden die seks hebben.

Sanne: Ja, nu je het zegt, sommige geluiden deden me denken aan het apenhuis in Artis. Maar neukende schildpadden... Ik wist niet eens dat schildpadden geluid konden maken.

Rutger: Jurassic Park was in 1993 een droomfilm, die voor mij wel symbool staat voor de onbegrensde mogelijkheden en welvaart van dat decennium. Ik weet nog goed hoe we met een groepje jongetjes voor mijn verjaardag naar de bioscoop gingen en er betoverd uit kwamen. Alle jongetjes waren geobsedeerd door dinosaurussen, we kenden alle namen en details, als een soort mini-wetenschappers. Dino’s staan daarom, in al hun engheid, symbool voor een gelukkige jeugd. In 1993 was alles nog fijn, nu is het crisis.

Zara: De T-Rex is wel de dino die het meest uit de 3D heeft gehaald. Pfoe, wat zag die er lekker uit. En de Velociraptors zijn doodeng. Hun bewegingen lijken zo natuurlijk omdat het simpelweg mannen in Raptor-pakken waren.

Rutger: Ik vind vogels eng. Hoe ze lopen, brullen... Dr. Alan Grant heeft gelijk: het zijn voormalige dino’s.

Sanne: Ik vond het heel merkwaardig om me opeens te realiseren hoe ontzettend sexy Jeff Goldblum is in Jurassic Park. Als negenjarige was ik me daar niet zo bewust van, maar toen ik hem opeens zag met dat halfopen overhemd en die semi-diepzinnige sarcastische opmerkingen, vielen een heleboel puzzelstukjes op hun plek, om het zo te zeggen.

Rutger: Het is interessant om dingen uit de jaren negentig terug te kijken. Ik kijk de laatste tijd bijvoorbeeld weer veel Friends, en nu snap ik veel meer omdat ik even oud ben als de hoofdpersonen. Jurassic Park had ook allerlei diepere lagen die ik vroeger gemist heb. De film is heel feministisch: de vrouwen zijn de grootste helden en de mannen moeten hun zachte kant ontdekken. En de illusie van controle in de chaostheorie van de fantastische rock ‘n roll-wetenschapper Ian Malcolm (“Life will find a way”) is met de kredietcrisis opeens hyperactueel.

Zara: "God creates dinosaurs. God destroys dinosaurs. God creates man. Man destroys God. Man creates dinosaurs. Dinosaurs eat man… woman inherits the earth."

Sanne: De eigenlijke boodschap van Jurassic Park is: DON’T FUCK WITH NATURE. Dat wordt lekker obvious gesuggereerd aan het einde door de brullende T-rex die zijn eigen skelet in het museum aan gruzelementen trapt.

Zara: Don’t fuck with dinosaurs. Bitches.

Rutger: Ze zijn groot, schubbig en levensgevaarlijk. En toch mis ik ze.

Sanne: Vooral de brontosaurus.

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen