De jaren '80 worden gerecycled, omdat alles toen zo lekker slecht en lelijk was. " /> De jaren '80 worden gerecycled, omdat alles toen zo lekker slecht en lelijk was. " />
Asset 14

21 Jump Street

Schmidt (Jonah Hill) en Jenko (Channing Tatum) zijn respectievelijk nerd en quarterback op de middelbare school, maar tijdens hun opleiding tot politieman worden ze vrienden en vullen elkaars tekortkomingen aan. Na een mislukte arrestatie worden ze vanwege hun jonge uiterlijk toegevoegd aan de undercover-operatie op 21 Jump Street (een verwijzing naar de serie uit de jaren '80 met hetzelfde concept), die agenten naar middelbare scholen stuurt om drugkartels op te rollen. Daar blijkt echter dat de rollen zijn omgedraaid: Schmidt komt bij de populaire leerlingen terecht, Jenko wordt als nerd gezien. Zal dit hun vriendschap schaden en hen afleiden van hun missie?

Rutger: Wow. Dat was echt verrassend leuk.

Sanne: Eerder verrassend belachelijk.

Rob: Dat komt natuurlijk ook doordat 21 Jump Street als serie helemaal niet grappig was.

Sanne: Ik ben een beetje in de war. Ik moest echt even ergens doorheen bij deze film. Niet dat ik zo elitair ben, een van mijn lievelingsfilms is nog steeds Ghostbusters, maar in het begin dacht ik steeds: ‘Nou já. Dit is TE flauw.’ Maar goed, uiteindelijk ga je er wel in mee.

Rutger: Het plezier straalde er vanaf. Wanneer ze bij hun eerste arrestatie als fietspolitie juichen, elkaar omhelzen en de arrestant droogneuken, dan is het hilarisch, cool en ontroerend tegelijk. Maar jullie kennen 21 Jump Street als serie? Ik heb dat nooit gezien.

Rob: Het debuut van Johnny Depp als Hollywood-mooibooi. Een spannende serie uit de jaren ‘80 over jong uitziende politieagenten die undercover gaan op middelbare scholen. Serieuze shit. Moord, verkrachting, noem maar op. Ik heb het laatst nog eens teruggekeken. Het was echt heel slecht.

Sanne: Ja? Het werd in de jaren '90 herhaald, vlak voor The Jerry Springer Show. Ik keek het altijd als ik ziek thuis was, puur omdat Johnny Depp erin speelde. Verder was het erg duister en zwaar, en heel moralistisch.

Rob: Weet je nog dat die ene agente werd verkracht?

Sanne: Dat was VERSCHRIKKELIJK!

Rob: De enige levendige herinnering die ik er aan heb, omdat het zo naar was dat mijn tere kinderzieltje er een mini-trauma van heeft gemaakt.

Sanne: Ik weet nog dat Johnny uit de serie verdween - het schijnt dat hij het verschrikkelijk vond om een meisjesidool te zijn - en dat zijn vertrek totaal niet werd benoemd, hij was gewoon opeens WEG. Ik denk dat mijn zusje en ik nog de eerste vijf minuten van de twee volgende afleveringen hebben gekeken, ongeduldig wachtend. Toen we de waarheid hoorden, zijn we definitief afgehaakt.

Rutger: De film had dus echt bijna niets met de serie te maken? Ik vond het wel leuk dat ze daar de hele tijd ook naar verwezen: “Jullie gaan meedoen aan een undercoverprogramma uit de jaren ‘80, dat de politieleiding nieuw leven heeft ingeblazen. Ze hebben geen nieuwe ideeën, dus recyclen ze oude shit.”

Rob: Ja hahaha, daar waren ze heel scheutig mee, met die verwijzingen naar zichzelf.

Rutger: Het was een parodie op actiefilms en comedyfilms uit de jaren ‘80, met high school-clichés die niet meer kloppen en kantelende vrachtwagens vol benzine die toch niet ontploffen. Maar ook stiekem een eerbetoon, waardoor het niet flauw werd. Het is zoals die boze zwarte politiebaas (Ice Cube) zegt: “Embrace your stereotype.”

Sanne: Ze zijn ook al tijden bezig met een Ghostbusters-sequel. Serieus, ik kan niet wachten.

Rutger: Voor deze film zat nog de trailer van The Expendables 2, het vervolg op een succesvolle ode aan alle actiehelden uit dat decennium. Uiteindelijk komt alles weer terug, maar het grappige aan de jaren ‘80 is dat ze niet retro zijn omdat ze stijlvol en cool waren als de jaren ‘60 of ‘70, maar juist omdat het zo lelijk en slecht was allemaal. Wat een opluchting, dat mocht toen gewoon!

Sanne: Ik had wel het idee dat sommige grappen over mijn hoofd gingen, omdat ik in tegenstelling tot jullie misschien drie actiefilms heb gezien in mijn leven. Ik geloof niet dat ik Die Hard heb gezien, en de enige film met Arnold Schwarzenegger die ik ken is die bizarre film waarin hij een kind krijgt. En eentje waarin hij de tweelingbroer is van Danny DeVito. Eigenlijk is Arnold Schwarzenegger best cool.

Rob: Arnold is hartstikke cool, maar ik vraag me af of ik hem cool vind om de redenen die jij net noemt Sanne.

Sanne: Arnold Schwarzenegger en Danny DeVito als TWEELINGBROERS! Hilarisch!

Rutger: Ik vond het idee dat onder andere dankzij Glee de high school-clichés van de jaren ‘80 en ‘90 min of meer omgedraaid zijn  - de milieubewuste, progressieve kids zijn cool en de nerds blazen alleen maar dingen op - heel erg slim.

Sanne: De scènes waarin dat verschil naar voren kwam vond ik eigenlijk ook het sterkst, en het meest hilarisch. Dat ze op dat schoolplein komen aanrijden in een supervette auto, en dat de hippe kids alleen maar iets zeggen over CO2-uitstoot.

Rob: Ik dacht steeds: wat een onzin. Maar misschien is dat wel uit zelfbescherming, want ik vind het idee dat ik nu op de middelbare school heel populair was geweest, nogal frustrerend.

Sanne: Ahhhhh.

Rob: Ik kreeg tijdens het kijken steeds meer het gevoel dat er een stel hele slimme mensen aan de film heeft gewerkt en daardoor vond ik het extra jammer wanneer ze op sommige momenten de makkelijke weg kozen. Ze leken me slim en creatief genoeg om het verhaal bijvoorbeeld nog net iets scherper te maken dan het nu was. Juist omdat er zoveel goede grappen in zaten. Nu was ik heel tevreden, maar niet overweldigd.

Rutger: Ik ben allang blij dat de Frat Pack-humor steeds succesvoller wordt en er meer budget komt voor explosies. Ik zat echt te genieten.

Sanne: Ik was me er niet van bewust dat de jongenshumor een onderbelicht en gediscrimineerd fenomeen was binnen de hedendaagse cinema. Jeetje, weer wat geleerd.

Rob: Ik ben ergens wel een beetje jaloers op jongens als Seth Rogen en Jonah Hill dat ze gewoon een paar miljoen dollar hebben om hun gestoorde, grappige ideeën mooi op film te zetten. Misschien ben ik daarom wel zo streng. Als ik een dergelijk budget tot mijn beschikking had voor een film, zou ik elke cent laten tellen.

Rutger: Misschien is het hem dat juist. Een groot deel van de charme zit in het ‘we kloten maar wat aan’-gevoel en doordat er zoveel geïmproviseerd is, verrast elke scène. Soms valt dat wat perfecter in elkaar - Superbad, Anchorman - dan de andere keer.

Sanne: Het geheim is ook de geweldige acteurs, natuurlijk. Jonah Hill is erg goed, maar Channing Tatum verraste me echt - over mooiboois gesproken. Zij hadden een geweldige chemie. En het broertje van James Franco!

Rob: Misschien is dat geïmproviseerde het wel. Die laatste twee films die je noemt behoren tot mijn persoonlijke favorieten aller tijden.

Rutger: Ik vind dat je wel heel plechtig doet hierover. Het zijn comedyfilms Rob. Niet zo serieus zeg.

Rob: Als het om comedy gaat ben ik bloedserieus, Rutger. Dat zou jij inmiddels wel moeten weten.

Sanne: Ik vind dat jullie wel erg lovend zijn. Het was best een geinig filmpje hoor. Aan het einde krijg je nog een mooie verrassing die ik niet zal verklappen; toen zat de hele zaal ook te joelen. Wat mij betreft was het verder niet erg indrukwekkend. Maar goed, dat zal wel weer komen doordat ik geen penis heb.

Mail

Redactie

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen