Asset 14

(geen dieren) eten

Ik ben vegetariër geworden toen ik besloot het boek Dieren Eten van Jonathan Safran Foer niet te lezen. Ik stond in de boekhandel en daar lag het, voor twee euro. Dat bedrag wilde ik er niet aan uitgeven en het risico dat ik van dat geld twee kleffe antibioticahamburgers van de McDonalds ging kopen, was sterk aanwezig. In gedachten ging ik al op zoek naar dat ene stukje augurk dat er altijd op zit.

De inhoud van het boek was me allang bekend. In mijn studententijd was ik een jaar lang hoofdredacteur van het studentenmagazine. Binnen de redactie, zeven man sterk, zaten op dat moment drie vegetariërs en na dat jaar vielen er nog twee voor het opgeven van vlees. Zij hadden het boek allemaal gelezen. ‘Dieren eten’ was een onderwerp dat gevoelig lag, zeker na een nacht doorwerken aan een nieuwe editie. Daarom probeerden we vaak met een grimas de angel uit de situatie te trekken als iemand een vleesgrapje op tafel gooide, met wisselend succes.

Ik hanteerde toen nog de standaard excuses van de vleeseter: ‘ik houd te veel van vlees’ en ‘ik eet ook wel eens vegetarisch, twee weken geleden nog’. Ik vond daarnaast dat ik een unique selling point had als carnivoor: ik lust geen kaas. ‘Wat kan een vegetariër zonder kaas?’ riep ik, kauwend op een stuk bacon. ‘Dan moet ik zeker veganist worden en dat is me echt te gortig hoor.’

1024px-FoodMeat

Nu sta ik aan het andere eind van het spectrum, want juist de manier waarop ik mijn kop in het zand wilde steken, daar in die boekwinkel, maakte dat ik het genoeg vond. Prima als ik vlees wil eten, maar alleen als ik me bewust ben van waar het vandaan komt. En stiekem wist ik dat al, daarom durfde ik Dieren eten niet open te slaan. Voor mij was er maar een conclusie mogelijk; ik stopte direct met het consumeren van dode dieren en dwong mezelf alsnog het boek te lezen.

Hierdoor heb ik regelmatig een nieuwe situatie om te de-escaleren. Het is absoluut niet mijn bedoeling een militante vegetariër te worden, die iedereen ervan probeert te overtuigen de bieflapjes op te geven. Alleen, als iemand mij vraagt waarom ik ben gestopt, lijk ik niets te kunnen zeggen dat niet belerend klinkt.

Mensen reageren bijzonder heftig. Ik heb alles al gehoord, van ‘de koeien van mijn oom krijgen helemaal geen antibiotica, dus je bewering klopt niet’, tot: ‘ik haat het dat de vegalobby ervoor zorgt dat jij denkt geen vlees nodig te hebben’. Ik heb allerlei suggesties gekregen voor mijn eetgedrag, zo bedacht iemand dat spek geen probleem was, want: ‘dat is toch van varken en niet van koe?’, en kan ik de keren dat ik hoorde ‘maar je kunt toch gewoon mínder vlees eten’ inmiddels niet meer tellen.

De oplossing die ik voor dit communicatieprobleem heb gevonden is simpel: eten. Steeds als het gesprek de kant van vlees eten op lijkt te gaan, prop ik iets in mijn mond en complimenteer ik degene die het eten heeft verzorgd uitvoerig. Ook dit zorgt soms voor verwarring, omdat ik eens iemand complimenteerde met de Croky chips die hij op tafel zette. Het voordeel van chips boven vlees is dat ik daarmee de lachers op mijn hand had, in plaats van de haters op mijn eetgedrag.

En is er even geen eten in de buurt? Dan houd ik een ingewikkeld verhaal over de invloed van mijn eetgewoontes op mijn algehele gesteldheid, dat ik verschillende dingen probeer, dit er één van is en ik gewoon kijk waar ik me lekker bij voel, snap je? De laatste keer dat ik dat zei, was hetgeen dat volgde op de stilte: ‘zal ik voor iemand een paar toastjes smeren?’

banner HH

Mail

Jozien Wijkhuijs ('89) is in willekeurige volgorde: geen liefhebber van kaas, freelance journalist, Zeeuws, inwoner van Nijmegen, schrijver en permanent in de war.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen