Asset 14

Deal with me


Vorige week gebeurde er iets geks: ik maakte kennis met een grasmaaier. Hij was me met zijn zelfsturende, kunstmatig intelligente souplesse al een paar keer voorbijgereden, en stootte daarbij een zeurderig en luid knarsend geluid uit. Het toeval wilde dat ik net met mijn moeder op een yoga-meditatie-stilteweek in Italië was, op een erg grassig terrein dat blijkbaar veel onderhoud vereiste, dus ik mompelde op de eerste dag al direct iets als: ‘Ik kom hier voor mijn rust ja, tjonge poeh wat een opgefokt kloteding.’

Op de tweede dag werd het me te bont. We hadden net anderhalf uur yin-yoga gedaan onder leiding van Vera Schneider, onze ingevlogen yogi uit Frankfurt am Main, en het was me zowaar gelukt om de oefeningen zonder al te veel stress en prestatiedruk te voltooien. Toen ik naar buiten kwam en opgetogen naar de dining room liep voor een goede kop gember-citroen-kurkumathee, kwam de maaier snerpend en loeiend langs. Mijn zo zorgvuldig gereguleerde ademhaling schoot direct in een oncontroleerbaar hijgen en ik gromde: ‘Er worden tegenwoordig hele touringcars gemaakt die volledig stil rijden, is een geluidloze grasmaaier ZO moeilijk?’

‘Make space for the present,’ zei de maaier ineens. Ik bleef staan. Zijn gladde achterblad glom in de zon, zijn omvang had iets weg van een kleine hond. Hij draaide zich soepel naar me toe, zette zijn motor even uit en zei het nog eens: ‘Girl, make some space for the present.’ Zijn stem leek aan de voorkant uit een soort roostertje te komen, hij had een licht Italiaans accent maar ik kon hem goed verstaan. Voordat ik kon zeggen dat ik wel space wilde maken voor de present maar dat telkens als ik daarmee bezig was hij erdoorheen kwam zoemen, had hij zijn motor alweer ingeschakeld en trok hij verder over zijn maaistrook.

Later die dag, na de zogenaamde schemermeditatie, kwam hij weer langs. De lucht was paars en krekels sloegen meerstemmige golven door de avond. ‘Zzzzggggggggrrrrrr,’ deed de maaier, en er kwam iets wanhopigs in me naar boven. De krekels, het paars, zo mooi, zo puur, en dan die maaier, kon het verwoestender? ‘Feel your feet,’ zei hij toen hij voor mijn voeten stond. ‘Hey, girl, feel your feet. Feel your bones. You have bones – do you ever féél them?’

Ik wilde mijn moeder op de hoogte brengen van de zelfhulpteksten van de grasmaaier, maar ze was met Vera Schneider uit Frankfurt am Main in gesprek over chakra’s. Ik ging dus maar in bed liggen en voelde mijn voeten. Vlak voordat ik in slaap viel voelde ik ook mijn botten, ik voelde ze ineens echt, alsof ik niet meer alleen een pappige zee was van gevoelens en stress, maar ook een stevig raamwerk, een weerbaar bouwsel van beenderen en pezen en werkende gewrichten.

De volgende dag, na het ontbijt, kwam de maaier weer langs. ‘Hey,’ zei hij, ‘I won’t stop.’ Ik was op weg naar de tempel waar de ochtendyoga werd gegeven, mijn moeder liep met Vera Schneider voor me uit. Ik vroeg me af of ze sinds de avond ervoor eigenlijk wel waren opgehouden met praten. Ik wilde doorlopen maar de maaier reed voor mijn voeten, voerde zijn motor even extra op, het geluid leek op een optrekkende scooter en schalde over het retraite-terrein. ‘I won’t stop,’ zei hij nog eens.
‘That’s too bad,’ zei ik.
‘No really,’ zei hij, ‘girl I won’t stop. I’m never gonna stop. Ever.’

Iets later zat ik, omringd door zeventien vrouwen en één man, in kleermakerszit in de tempel. Vera Schneider sprak ons met gesloten ogen toe: ‘Be here, be with us.’ Ze ademde diep in, wij volgden. Buiten maakte de maaier rondjes, er zat iets treurigs in de manier waarop hij langs het raam van de tempel over het gras ragde. Ik luisterde goed. Hij was aan het zingen. ‘Deal with me,’ zong hij op de melodie van Lie la lie uit het refrein van Simon en Garfunkels The Boxer. ‘Deal with me girl, deal with me.’

Mail

Iduna Paalman (1991) is Hard//hoofdcolumnist. Haar poëzie en korte verhalen verschenen o.a. in De Gids, Revisor, Het Liegend Konijn en NRC Handelsblad. Ook schrijft ze voor het toneel en werkt ze als docent. In 2016 won ze de Grote Lowlands Schrijfwedstrijd. Bij uitgeverij Querido werkt ze aan haar poëziedebuut. // iduna@hardhoofd.com

Daphne Prochowski is een illustrator uit Groningen. Haar werk is te omschrijven als kleurrijk en verhalend.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen