Asset 14

De ronde

Kluisbergen schijnt een kunstenaarsdorp te zijn, maar vandaag neemt de kunst een vrije dag. De Ronde van Vlaanderen komt voorbij. Vanaf het ochtendgloren verzamelt het volk zich langs de route. Er wordt bier uit plastic bekers gedronken. Dat zal de hele dag zo blijven.

We overnachten in een verbouwde boerderij. Toen we gisteren arriveerden, vroeg de gastvrouw waar onze fietsen waren. 'Thuis,' zei mijn broer gelaten. 'We komen alleen maar kijken.' Mijn broer is een fanatieke fietser. Hij kent het parcours van de Ronde uit zijn hoofd. Hij herkent renners aan hun beenritme. Mijn broer droomt van de toertocht, het leger enthousiastelingen dat een dag voor de profs zijn eigen Ronde rijdt. Maar ons gezelschap liet hem in de steek. S. heeft last van zijn achillespees. R. zegt dat hij te weinig heeft kunnen trainen. Zelf ga ik nooit op een racefiets zitten. Ik ben bang voor een derde bal.

Nadat we ons hadden geïnstalleerd, werd er gegeten in een restaurant verderop. Een man aan de tafel naast ons bestudeerde ons nauwkeurig. Zijn tafelgenoot concentreerde zich op een warme chocolademelk. De man zei: 'Wij hadden al gehoord dat er Amsterdammers naar hier zouden komen.' R. keek op van de wijnkaart. Een kans om met de lokale bevolking in gesprek te gaan, laat hij zich nooit ontnemen. Hij zei: 'Awel mannekes, wij komen voor de Ronde, mondieu. En om pintekes te drinken!'

Sagan

Foto: Freshwater2006

De buurman was sportief, hij negeerde het imitatie-Vlaams. Hij vroeg voor wie we zouden juichen. Mijn broer noemde Terpstra, Neerlands hoop in bange dagen. Maar eerlijk is eerlijk: Sagan zal te sterk zijn. Daar stemde de buurman mee in.

'Terpstra beschikt over een zekere dosis klasse. Maar Sagan is een beest. Een primaat, zo u wilt.' Hij nam een slok van zijn koffie. 'Daarbij heeft zijn lief interieurvormgeving gestudeerd. Da’s plezant hè? En ze zeggen dat hij in staat is een aria van Puccini te zingen.'

Die informatie sloegen we op. Toen onze maaltijden arriveerden, zei R. tegen de serveerster: 'Dat ziet er magnifiek uit, madammeke.' De serveerster perste een glimlach over haar lippen. S. zei: 'Als jij nog een keer een Vlaams accent opzet, tik ik je op je neus.' R. stak zijn handen in de lucht en knikte schuldbewust. 'Sorry mannen. Ik kan er niks aan doen.' Mijn broer prikte in zijn steak en vroeg: 'Je kunt er niks aan doen? Is het een ziekte? Tourette’s of zo?'

Twaalf uur later volgen we de koers via een groot scherm op de binnenplaats van de boerderij. We zijn de enige Nederlanders tussen honderdvijftig Belgen. De boerderij ligt aan de voet van de Oude Kwaremont – een helling waar ik al moe van word als ik ernaar kijk. De helden zullen hier drie maal aan ons voorbij trekken. Volgens de VRT-commentator is de Kwaremont “een echte smeerlap.” Daar zullen vandaag reputaties sneuvelen.

Wanneer we de helikopter en de reclamekaravaan horen naderen, stuift de menigte als één man naar de weg. Volwassen mannen kijken reikhalzend in de verte. Het doet denken aan de intocht van Sinterklaas. Wanneer het peloton voorbij dendert, heffen we ons Niki Terpstra lied aan. Het lied mag geen naam hebben. We zingen: 'Ni-hi-ki Te-herp-stra, Ni-hi-ki Te-herp-stra.' We hopen dat hij ons hoort. Hij zal het nodig hebben.

Aan de overkant van de weg staat een fotograaf. Haar camera heeft een telelens ter grootte van mijn onderarm. S vraagt: 'Als je nou een heel klein piemeltje hebt, hè? Dan durf je toch niet met haar te gaan praten?' Ik kan daar niets tegenin brengen. Wanneer de laatste renners zijn voorbij gevlogen, lopen we terug naar onze stoelen voor het scherm. Er wacht koud bier. De zon breekt door. Ik heb slechtere dagen gekend.

Tijdens de laatste beklimming van de Kwaremont rijdt het Beest Sagan weg van zijn concurrenten. Beter gezegd: hij rijdt ze aan gort. Terpstra moet lossen. Hij ziet eruit alsof hem ieder ogenblik de laatste sacramenten kunnen worden toegediend. 'Het liedje heeft niets geholpen,' zeg ik. Mijn broer is teleurgesteld. Hij mompelt: 'Niki voelt de trappers niet.' Ik strek mijn benen en lurk wat aan mijn elektrische sigaret. Toen ik de gastvrouw vroeg of ik hier eventueel navulling zou kunnen kopen, zei ze dat ik daarvoor naar Oudenaarde zou moeten reizen. 'Daar is pas de dichtstbijzijnde dampwinkel.'

We zien hoe Sagan solo de laatste twintig kilometers verslindt. Wanneer hij over de streep komt, trekt hij aan zijn stuur en maakt een wheelie. Zijn gezicht verraadt macht en moeiteloosheid. Met deze winnaar kan iedereen leven. Iemand zegt dat hij ook nog gewoon een fijne jongen is. Het Beest Sagan is een fijne jongen, en in staat een aria van Puccini te zingen.

Wat wil een mens nog meer.

Mail

Koen Alfons is sinds 2013 redacteur van Hard//hoofd. Hij schrijft columns en korte verhalen.

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
Lees meer
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen