Foto: Privécollectie Ava Mees List Heimwee naar Holland doet Mees mijmeren over de tijd dat ze accordeon speelde." /> Foto: Privécollectie Ava Mees List Heimwee naar Holland doet Mees mijmeren over de tijd dat ze accordeon speelde." />
Asset 14

Chauvinist

In mijn tijd in het buitenland snakte ik naar Holland. Voor 25 dollar per ons kocht ik Maaslander belegen bij de traiteur, ik zocht de hele stad af voor ketjap en kroepoek, ik liet al mijn vrienden luisteren naar Le Le, en poogde tevergeefs discussies met ze aan te gaan over Geert Wilders en het immigratiebeleid (ze probeerden het moedwillig, maar voor Amerikanen zijn moslims toch een beetje een ver-van-hun-bed show). Met Sinterklaas bakte ik pepernoten -ik haat Sinterklaas- en bij de liquor store om de hoek vroeg ik of ze ook Genever hadden voor kopstoopjes. Not. Op een nacht, toen de melancholie hard was ingeslagen, zat ik aan de keukentafel met een fles rode wijn, een huisgenoot en YouTube. Nadat we Aux Raus en de Jeugd hadden gekeken gingen we terug in de tijd, naar 2Unlimited en via Little Green Bag naar de echte klassiekers, Tante Leen en Johnny Jordaan. Mijn huisgenoot glimlachte beleefd terwijl ik luidkeels meezong met 'Aan de Amsterdamse Grachten'. Wat een fantastisch nummer.

Vroeger speelde ik accordeon. Ik zal niet ouder dan zes zijn geweest toen ik voor het eerst met mijn kin steunend op dat enorme instrument op een stoeltje zat, terwijl de leraar met engelengeduld al die knopjes uitlegde. Ik was met een vriendinnetje en samen hadden we besloten dat wij niet blokfluit of piano gingen spelen. Dus reed mijn vader elke week steevast met mij achterop en de accordeon op het stuur naar de kelder waar we les hadden. Twee trappen af kwam je terecht in een rookwolk. Aan de bar in de kantine zat een dozijn oude mensen een kop koffie of een biertje te drinken, lekker met een Barclay erbij. Zij zaten in het orkest. En jawel, na een paar jaar mochten ook wij naar de grote zaal. Minstens vijftig jaar jonger dan de rest van het orkest zaten we pal in het midden. Naast me zat Miep. Naast Miep zat Truus. Naast Truus zat Leo. I kid you not.

meesie01a835

Foto: Privécollectie Ava Mees List

Truus was een pittige tante, met blauwe spoeling in het haar en altijd een blouse met pailletten aan (en daarmee één van mijn eerste stijliconen). Miep daarentegen was een beetje sloom. Die begreep niet wanneer ze moest inzetten, en stelde de hele tijd domme vragen aan de dirigente (vond ik). Met zijn allen speelden we musicals als Fiddler on The Roof, en natuurlijk alle Amsterdamse liederen. Tulpen uit Amsterdam. Aan de Amsterdamse Grachten. Geef Mij Maar Amsterdam. We traden op in bejaardentehuizen en eens per jaar in Diemen. Toen ik dertien was en in de eerste klas zat, vond ik accordeon opeens het allerstomste instrument wat er bestond. Niet vet. Of stoer. Of gaaf. Nee, onwijs suf. Dus de accordeon werd weggedaan en ik ruilde mijn oefensessies in voor urenlange telefoongesprekken met mijn beste vriendin.

Aan tafel daar in San Francisco na die fles rode wijn en het gezang van oude liederen werd ik vervuld van spijt. Waarom had ik ooit dat geweldige instrument weggedaan? Ik wilde niets liever dan tot diep in de nacht knopjes indrukken en op de maat de trekzak heen en weer duwen (dat klinkt smeriger dan ik het bedoel). Ik kon niet wachten tot ik weer over de grachten kon fietsen, de lichtjes van de Magere Brug kon bewonderen, kaas kon kopen voor een normale prijs en biertjes kon drinken die met een schuimkraag werden getapt.

En eenmaal terug doe ik nog steeds niets liever. Ik geniet van de aanblik van baksteen, oude gevels, scheve stoepjes, en zelfs de betegeling op de Dam. In de kroeg bestel ik een jonge, op de fiets neurie ik Danny de Munk, onderwijl de bruggen aan de Amstel met gemak oprijdend, na de beproeving van de heuvels van Frisco. In mijn buurt geen Mexicaans maar Surinaams, en mistige avonden hebben plaatsgemaakt voor druilerige zondagmiddagen.

En de accordeon, die gaat zeker nog worden aangeschaft.

Mail

Ava Mees List

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen