Illustratie: Floris Solleveld Weer alleen maar Titanen aan tafel bij DWDD. Gelukkig gaan ze volgend jaar met pensioen." /> Illustratie: Floris Solleveld Weer alleen maar Titanen aan tafel bij DWDD. Gelukkig gaan ze volgend jaar met pensioen." />
Asset 14

Beeldenstorm

Voor Hardhoofd bekijkt Philip Huff elke week een actuele kwestie uit de media. Vaak reageert hij op de televisie, soms op de krant, en bij regen en onweer wil de radio wel eens voorbij komen. Leidraad is: wordt de twintiger genoeg aan het woord gelaten? En als dat niet zo is, is Philip niet te beroerd zelf het woord te nemen.


Illustratie: Floris Solleveld

Deze week begint de Boekenweek in Nederland. Het thema? Titaanjes – opgroeien in de letteren. Een thema over de jeugd, dus. De Wereld Draait Door besloot als actualiteitenprogramma aandacht te besteden aan de Boekenweek en haar thema.

Te gast was Adriaan van Dis (64), één van de schrijvers die dinsdagavond in de Stadsschouwburg de Boekenweek zou openen. Van Dis, die op zijn zevenendertigste debuteerde met Nathan Sid (een boek over van Dis zijn jeugd, mocht u zich afvragen waarom hij in godsnaam aan tafel zat onder de paraplu van dit thema) zat tegenover collega en tafelheer Jan Mulder (ook 64). Hij kwam spreken over dode schrijvers, die ‘niemand meer leest’.

Dat er een boel jonge, levende schrijvers zijn die ook door niemand worden gelezen, is kennelijk minder belangrijk.

Voordat Van Dis bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel schoof, was Antoine Bodar (65) te gast, om Nederland een beetje streng en lichtelijk opgewonden toe te spreken over opgroeien onder de pij van de katholieke kerk, in de jaren zeventig en tachtig. Bodar probeerde het misbruik in de kerk in een historisch perspectief te plaatsen. ‘Daar komt nog bij dat het toch een andere periode was, toen er niet over gesproken werd,’ zei hij. ‘En nu zijn we in een periode waarin het slachtoffer in het middelpunt staat, [maar] er is heel lang een periode geweest – niet alleen in de kerk, maar in de hele maatschappij – dat vooral de aandacht uitging, ook bij geweldplegers, naar de dader.’

Matthijs van Nieuwkerk hield zijn vinger tegen zijn voorhoofd en leunde op zijn elleboog en luisterde aandachtig naar dit warrige, onzinnige betoog. Toen was het voorbij.

En niemand die Bodar de belangrijke vraag stelde: los van de excuses, zou het niet zo moeten zijn dat de kerk een voorbeeld geeft als het gaat om de macht die de opvoeder over de jeugd heeft? Meer nog dan (zwem)leraren en andere figuren van autoriteit?

Na Bodar en Van Dis mocht Freek de Jonge opdraven. De Jonge is Freek al lang niet meer: ook Freek is 64. Ik hoef u – Freek was de laatste gast van de avond – de gemiddelde leeftijd van de gasten niet voor te rekenen, om te zien dat deze behoorlijk dicht bij de voor hen geldende AOW-leeftijd ligt.

Waar Van Dis namens de schrijvers sprak die niemand meer leest, en Antoine Bodar namens de kerk die niemand meer bezoekt, vertegenwoordigde De Jonge de cabaretiers die niemand meer bezoekt. Freek had daarom maar een plaatje opgenomen, om een nieuwe markt aan te boren. Een plaatje gevuld met rockmuziek voor ouwe lullen. Maar zo wilde De Jonge het zelf niet noemen: ‘Ik zou het naar de kunstkant willen schuiven.’

Nou, ik niet. Het was ouwelullenmuziek. En ik wil juist rock ‘n’ roll op de televisie. Veel meer dan nu het geval is. Ik wil mensen die Bodar vragen wat de waarde van de kerk is, heden ten dage. Ik wil mensen die Van Dis vragen welke jonge schrijvers van nu wij moeten lezen. En waarom. Ik wil mensen die zeggen: Freek, ga naar huis. Ik wil rock ‘n’ roll; geen Cliff Richard. Ik wil geen mensen die al veertig jaar op televisie te zien zijn.

Ik wil een Beeldenstorm die de oude koppen onthoofd.

Ik wil cabaretiers die Freek de Jonge bestormen – niet op een voetstuk plaatsen. Maar de oude walvissen mogen hun koppen blijven vertonen. En iedereen knikt, glimlacht en gaat weer verder.

De enige kritische noot gisteren kwam van de nieuwe Jakhals, Lex. Ik vermoed: een twintiger. Maar Lex mocht een voetballer – volksvermaker nummer 1 – interviewen. Laat die jonkies maar buitenspelen in het Jakhalsblokje. Wat prikkelende vraagjes over wonen in Diemen en spelen voor PSV. Daar verandert namelijk niets mee.

En ondertussen lult die generatie uit de Tweede Wereldoorlog maar door. Bij een biefstuk noem je dat overdone.

Goed, tot slot: bruikbaar nieuws. Volgend jaar zijn alle gasten die gisteren bij DWDD aan tafel zaten 65. Voor hun generatie is zoals gezegd de pensioenleeftijd dan bereikt. Ik ga er dus vanuit dat zij niet langer door zullen werken – zodat wij alvast kunnen beginnen met belasting af te dragen – en dus niet meer op televisie zullen verschijnen. En Matthijs heeft net voor drie seizoenen bijgetekend. Dat betekent dat er ruimte gaat ontstaan aan de tafel van DWDD. Voor een nieuwe, maatschappelijk betrokken spreker; voor een nieuwe, jonge auteur; voor een nieuwe tafelheer; en voor een nieuwe cabaretier.

Eéntje die zegt: ‘Freek de Jonge? Dat zegt me niets. Freek de oude lul, die ken ik wel.’

Mail

We willen je iets vertellen. Hard//hoofd is al bijna tien jaar een vrijhaven voor jonge en experimentele kunst, journalistiek en literatuur. Een walhalla voor hemelbestormers en constructieve twijfelaars, een speeltuin voor talentvolle dromers en ontheemde jonge honden. Elke dag verschijnen op onze site eigenzinnige artikelen, verhalen, poëzie, kunst, fotografie en illustraties van onze jonge makers. Én onze site is helemaal gratis.

Hoe graag we ook zouden willen; zonder jou kunnen we dit niet blijven doen. We hebben namelijk te weinig inkomsten om dit vol te houden. Met jouw hulp kunnen we de journalistiek, kunst en literatuur van de toekomst mogelijk blijven maken, en zelfs versterken.

Als je ons steunt, dan maken wij jou meteen kunstverzamelaar door je speciaal geselecteerde kunstwerken toe te sturen. Verzamel kunst en help je favoriete tijdschrift het volgende decennium door. We zullen je eeuwig dankbaar zijn. Draag Hard//hoofd een warm hart toe.

Word kunstverzamelaar
het laatste
10 jaar HH

10 jaar HH

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor verbeelding en verhalen. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Het bestaan van zo’n plek is niet vanzelfsprekend. Sluit je daarom bij ons aan. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een... Lees meer

Tip: Kijk slechte televisie

Kijk slechte televisie

'Ik heb afleveringen van The Real Housewives waar Shakespeares beste stukken niet aan kunnen tippen.' Lees meer

 Kamikazeplastics

Kamikazeplastics

Immuuncellen die de minuscule deeltjes onschadelijk proberen te maken, bekopen dat vervolgens met hun eigen leven. Lees meer

Alles vijf sterren: DEZE SERIE IS GEWOON ZO GOED

Het voert te ver om het hele verhaal uit te leggen

Deze week worden we blij van stekjes, een queer Lees meer

Over wulken en burgemeesters 2

Over wulken en burgemeesters

'Een huis is een constructie, maar een huis is ook een gevoel dat gedeeld wordt. Er blijven sporen achter wanneer bewoners sterven. Een huis verandert terwijl het blijft staan.' Lees meer

We laten ons niet sussen 1

We laten ons niet sussen

Twee weken geleden onthaalden politici en de media 2500 protesterende boeren met open armen op het Malieveld. De 35.000 klimaatstakers en de bezorgde burgers van Extinction Rebellion konden rekenen op een stuk minder steun. Wat is er nodig om de urgentie van de klimaatcrisis echt te laten voelen?, vraagt Jarmo Berkhout zich af. De legers... Lees meer

Tip: Leer een ambacht

Leer een ambacht

Nora van Arkel ging spontaan een dag in de leer bij een Berlijnse Meisterbacker. Daar leerde ze minder te denken en meer te doen. Een tip om eens te vragen of iemand je een ambacht wil leren. Lees meer

 Staakt-het-boeren

Staakt-het-boeren

Duizenden boeren toogden naar het Malieveld met hooivork en tractor. Lees meer

Column: September Blues

September Blues

De maand september is weer voorbij en dat betekent voor Trudy afscheid nemen en opnieuw beginnen. Van haar zomerhuisje op het platteland keert ze terug naar het leven in de stad. Lees meer

Filmtrialoog: Manta Ray

Manta Ray

Redacteuren Eva van den Boogaard, Mat Hoogenboom en Oscar Spaans bezochten de bioscoop om het speelfilmdebuut van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng te zien. Het werd een magische ervaring: Manta Ray bleek een even eenvoudige als betoverende vertelling over een voor dood achtergelaten man die door een visser uit de mangrove wordt gered. Mat: Wat... Lees meer

Hard//talk: Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

Bij gelijke geschiktheid tellen kwaliteit en capaciteit net zo goed

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. In tegenstelling tot Ella Kuijpers ziet Gatool Katawazi er wél het belang van in om voorkeur te geven aan de sollicitant die de diversiteit binnen een organisatie versterkt. Afgelopen zomer schreef Ella Kuijpers een Hard//talk waarin zij pleit tegen positieve discriminatie in sollicitatieprocedures. Juist... Lees meer

Inclusiviteit

Echte inclusiviteit is nog ver weg

Het debat over diversiteit en inclusiviteit in de culturele sector gaat niet ver genoeg. Lees meer

Tip: Geef het voordeel van de twijfel

Geef het voordeel van de twijfel

Redacteur Else Boer schippert tussen cynisme en naïviteit. 'Om naïviteit te vermijden, besloot ik dat cynisme een adequate reactie op de wereld was. Maar het continu bevragen van mensen en hun beweegredenen is vermoeiend.' Lees meer

Alles vijf sterren: 14

Geen douche, geen geloof, geen adem

Deze week worden we blij van een zeiltripje naar het Markermeer, een serie over verkeerd geplaatste bewijslast, en een dansvoorstelling van Arnhemse meisjes. Lees meer

Hard//talk: Greta Thunbergs requiem voor een droom

Greta Thunbergs requiem voor een droom

Thunberg deinst er niet voor terug een onderdeel te worden van haar eigen verhaal. Lees meer

Automatische concepten 26

Over de column (niets dan goeds?)

Iduna schrijft al jaren columns voor Hard//hoofd en vraagt zich af: hoe komt het toch dat ze ergens alsnog verwarde gevoelens heeft bij het fenomeen 'column'? Een overpeinzing die terugvoert naar Iduna's jaren op de universiteit en de twijfel over de plek die ze in mag nemen in de wereld. Lees meer

Het verlies van succes 2

Het verlies van succes

In een tijd waarin het steeds noodzakelijker lijkt te worden om prestaties te etaleren, denkt Mare Groen na over het systeem achter onze opvattingen aangaande succes dan wel mislukking. Ik lig nog steeds op bed en ben de hele dag niet buiten geweest. Het is 20.00 uur. Ik heb afgesproken om naar de film te... Lees meer

Tip: Durf hardop te dromen

Durf hardop te dromen

Rose Doolan vertrok jaren geleden naar San Francisco, met wilde plannen en weinig budget. Lees meer

 De blinddoek komt af

De blinddoek komt af

Vrouwe Justitia heeft haar blinddoek afgenomen. Lees meer

Column: Mammie

Mammie

'Arme mammie, sorry mammie!', hoort Trudy in de wachtkamer van het ziekenhuis. De irritatie die dit oproept komt vanuit een nooit gedichte kloof in het verleden. En dat heeft alles met het woord 'mammie' te maken. Lees meer

De geruchten zijn waar. Lees Hard//hoofd nu ook op papier!

Bestel op tijd je eigen exemplaar van de eerste editie, met als thema: ‘Ik’. We hebben drie covers ontworpen. Kies je favoriet.

Bestellen