Hard//hoofd zoekt donateurs/kunstverzamelaars! Geniet je met enige regelmaat van onze artikelen? Ondersteun Hard//hoofd dan en hang ons aan je muur.
-
Iedere week schrijven we in deze rubriek over wat ons blij maakt. Maar wat maakt andere mensen eigenlijk blij, zo blij dat ze er hun hele huis mee willen vullen? In het kader van onze Kunstweek spraken redacteuren met mensen over hun verzameling en vertelt schrijver Wout Waanders over de zijne.
De tractorverzameling van Neeltje Roos
✩✩✩✩✩
Sarah van Binsbergen
'Welke symbolen hebben we eigenlijk voor vrijheid? Ik moest het Googelen en kwam uit bij: vogels en vlinders. Lichte, lievige, fladderende en een beetje tuttige symbolen. Voor Neeltje Roos gaat dat niet op, haar vrijheidssymbool is de tractor. Ze houdt van ze: van zware, logge gammelbakken. Metalen monsters met modderspatten. Ze werd, het kan dan ook bijna niet anders, geboren op een boerderij, op het terrein waar nu jaarlijks het festival Down the Rabbit Hole wordt gehouden. Haar vader had een oude tractor, een Deutz, en daarmee gingen ze ieder jaar op vakantie. Naar een camping in de buurt, dat wel, want zo ver kwam die Deutz niet. Maar toch. Voor Neeltje Roos betekent het dat ze nog altijd ‘vrolijk wordt van tractors’. Zo vrolijk dat haar huis nu langzaam in beslag wordt genomen door haar uitdijende tractorverzameling. Dinky toys, kalenders, sleutelhangers, porselein, alles in de vorm van een tractor of met tractors erop of mag erbij. In 2011 kwam de tractormanie tot een hoogtepunt toen ze er eentje op haar rug liet tatoeëren. Tijdens Down the Rabbit Hole gebeurde dat, op het terrein waar die onverwoestbare liefde ooit begon.'
Mijn verzameling pretparkfolders
✩✩✩✩✩
Wout Waanders
'Bij gebrek aan het bestaan van Rollercoaster Tycoon tekende ik vanaf een jaar of acht mijn eigen attractieparkplattegronden. De kunst om gedetailleerd te kunnen tekenen leerde ik van pretparkflyers – daarin staat meestal wel zo’n plattegrond. Ik denk dat daar mijn verzameling uit is ontstaan. Later zijn daar ook wel folders van dierentuinen bij gekomen, en aquaria. Die sorteerde ik dan op jaar en land en stopte ik in hoezen. Wanneer ik in een andere stad ben loop ik nog steeds wel een VVV-kantoor binnen voor het flyerrek.
Het leuke van pretparkfolders is dat er elk jaar een nieuwe folder uit komt. Je kunt zo goed zien wat er verandert in zo’n park, en wat de koers van het management is. Zo lichtte de Efteling in de jaren ’90 veel meer hun achtbanen uit dan nu, en gebruikt Koningin Julianatoren elk jaar dezelfde foto’s.'
De typemachineverzameling van Wessel
✩✩✩✩✩
Ella Kuijpers
'Wessels studentenwoning is gevuld met ongeveer 200 tot 250 typemachines en hij wordt warm als een zeldzame typemachine wordt bezorgd. Om zichzelf te verzetten tegen afleiding tijdens het typen op een computer, besloot Wessel ooit een ouderwetse typemachine aan te schaffen. Dat beviel goed, waardoor hij zich afvroeg of er geen fijnere modellen bestonden. Hij kocht verschillende typemachines om vergelijkend warenonderzoek te doen. De tactiele ervaring van het typen sprak hem aan: ‘Je voelt, ziet en hoort wat er gebeurt tijdens het typen’.
Toen één van de typemachines kapotging, onderzocht Wessel waar het probleem zat. Hij loste het op en kwam erachter dat je opgeknapte typemachines kan verkopen. Daar begon het vieze werk. Oude typemachines moesten worden ontdaan van spinnenwebben en haren en weer opnieuw gesmeerd worden. Wessel voorziet ze daarna van een mooi kleurtje, waardoor ze weer klaar zijn voor (her)gebruik. Typemachines zijn voor hem mooie gebruiksvoorwerpen die weer een tweede leven krijgen. Het doet hem dan ook meer deugd als een Canadees hem een dankbrief stuurt die met zijn typemachine is geschreven, dan wanneer het Londens Design Museum een typemachine aanschaft die nooit meer gebruikt en alleen tentoongesteld zal worden.
Wessels verzameling is goed geordend, met een volledige database, meer dan 12.000 foto’s en labels met serienummers en andere kenmerken. Hij koopt uitsluitend typemachines die verkocht kunnen worden. Zelfs van zijn eerste typemachine heeft hij afscheid genomen toen hij deze aan de Canadees verkocht. Hij heeft niet de neiging om een winkel te beginnen. Hij stalt zijn typemachines liever uit rondom zijn bed en bureau. Er is zelfs een ereplaats voor de mooiste modellen. Maar lang zullen ze niet blijven, want zelfs de mooiste modellen zijn te koop. Al moet de prijs dan wel gelijk staan aan de emotionele waarde die hij eraan heeft gehecht.'
Ook iets verzamelen? Het kan! Doneer aan ons platform en word kunstverzamelaar:
Beeld: Eigen archief verzamelaars en hier